Wat doe ik in mei?
In april mocht ik doen wat ik wil(de). Dat beviel goed, maar is natuurlijk geen recept voor vooruitgang. Daarom in mei maar weer gewoon aan de slag. Met een boek, een podcast, een potlood en
In april mocht ik doen wat ik wil(de). Dat beviel goed, maar is natuurlijk geen recept voor vooruitgang. Daarom in mei maar weer gewoon aan de slag. Met een boek, een podcast, een potlood en
Ik ben begonnen met tekenen. Of weer begonnen, want ooit tekende iedereen, op school. Tekenen voelt een beetje als mediteren maar dan met zichtbaar resultaat; een tekening. Bovendien train ik mijn ogen in het leren
Ik ben net een uur terug in Nederland, ik was een weekend naar Londen. Dat betekent dat ik nu nog – op zondagavond – als de wiedeweerga twee artikelen ‘moet’ schrijven voor Kronkeling. Om het
Een film van 14 minuten met als inhoud: een slideshow met foto’s waarbij de fotograaf de achtergrond toelicht. Saai, zou ik zeggen. Maar ik zat met bonsend hart te kijken en werd zó een andere
“Flauw” dacht ik, toen ik de serie van Yoko Ishii zag; herten in een verder leeg straatbeeld. Dat is óf gephotoshopt, óf geënsceneerd. Maar de beelden van Ishii zijn zoals ze zijn: herten die vrij
Soms denk ik wel eens dat al mijn creativiteit wordt opgeslokt door het vinden van wéér een goed excuus om vandaag niet te gaan fotograferen. Hele lijsten met smoezen heb ik inmiddels bij elkaar bedacht.
Mr. en Ms. Sweetman zijn trots op hun tuin. Apetrots. In 1963 besloten ze daarom zich iedere maand te laten fotograferen door Ken Griffiths – te midden van de gewassen. Toen ik de serie voor
Het is zowat vaste prik: ieder jaar schrijf ik een kritisch artikel over World Press Photo. Maar ik wil niet vervallen in een gimmick, en bovendien ben ik dit jaar écht wat milder gestemd over
Het werkt als een malle hoor: iedere maand maar een paar doelen hebben. Er kwam een hoop uit mijn vingers in 3 maanden tijd. Zo bedacht ik Kronkeling Labs (nu volop bezig met de voorbereidingen
Ik vind het soms uitermate fijn om naar spullen te kijken die netjes liggen opgelijnd. Stiekem hoop ik dat die orde op mij overslaat en ik stop met dingen uit te stellen. Zoals dit artikel
Licht is de verf van je foto. Alleen: die verf verandert steeds gedurende de dag. Daarom is het nuttig om je bewust te zijn van hoe licht zich gedraagt. Niet alleen gedurende de dag, maar
Het is een al een tijdje een hype; winnende foto’s die worden ‘ontmaskerd’. En dit is er weer eentje. De fotograaf won 120.000 dollar met een foto die hij maakte terwijl hij zat ingeklemd tussen
Vlak na de plotselinge dood van zijn vrouw beseft Alex Weber dat hij helemaal geen foto van hen sámen had. Vier uur na haar overlijden zitten ze alsnog samen voor de camera. De resulterende foto
Ik ben gek op grote schepen. Geen gejaag met wisselende snelheden, maar een constante voortgang – zo kom je er ook. Alhoewel. Vroeger kwam een schip er heel vaak níet. Omdat het schipbreuk leed. De
Ik heb een hekel aan tandenpoetsen. Ik vind het een stompzinnige, repetitieve activiteit. Tótdat ik ineens bedacht dat het valt te combineren met fotografie. Daar wordt álles leuker van. Dus: maak van tandenpoetsen een kleine
Op vlooienmarkten vind je dozen vol foto’s die niemand meer wil hebben. Omdat de personen ons niks zeggen. Ernst Lalleman ziet dat anders. Hij vond zes dozen vol portretfoto’s van de Haagse bevolking uit de
Vroeger maakten we grapjes over Japanners die op vakantie in Nederland en masse hun touring car uitstappen, 30 foto’s maken en weer doorsjezen naar een volgend toeristisch hoogtepunt. Ondertussen zijn wíj die Japanners geworden; we
Soms wil je een beetje te veel. Daar had ik last van in februari, vooral omdat er een ‘geheim doel’ tussen zat. Geeft niks, want ik ben dubbel zo blij dat ik het wél heb
Sommige schilderijen zijn vooral interessant om het verhaal. Zoals de Singelbrug van Breitner; een doek dat eigenlijk meer op een foto lijkt. Hoe komt dat? En waarom staan er twee data bij het bordje in
Het motto van dit blog is ‘een foto liegt de waarheid’. Dat lijkt een onmogelijke tegenstelling, want hoe kan iets de waarheid liegen? Hieronder leg ik het uit. Met behulp van een andere fotograaf, die
De portretfoto’s die je hierboven ziet, zijn nooit gemaakt. Althans, niet door een fotograaf. Wel door een algoritme. Dat is knap en eng tegelijk, want deze gezichten zijn niet van echt te onderscheiden. Gezichten herkennen
Vroeger was de wereld zwartwit. Althans, zo kénnen we ‘m, omdat fotografie nog niet beschikte over een kleurenpalet. Maar door de voortschrijdende wetenschap kunnen we nu ook zélf zwartwit omzetten in kleur. En dat lukt
Herbert Ponting fotografeerde in 1912 de start van de expeditie Terra Nova, die fataal zou aflopen. Zijn belofte om de foto’s pas te publiceren bij terugkomst van Robert Scott, kwam hij niet na. Gelukkig maar,
We zijn aanbeland bij deel 3 van de fotografie-oefening. Nu kun je dus eindelijk lezen waarom je je archieven moest induiken, een lijst moest maken van 25 categorieën en deze op volgorde van importantie moest
Een foto liegt de waarheid. Maar soms gebeurt dat wel heel gortig en doelbewust: foto’s die zijn samengevoegd en gemanipuleerd met als doel dat je dénkt dat het echt is. Zoals de foto in de
Zo, het is februari. Een maandplan hebben is briljant, zo merk ik nu. Al was het alleen maar vanwege het feit dat ik nog nimmer zo productief was op 31 januari! Hierbij een korte terugblik, en
Zo, je hebt een week de tijd gehad voor het eerste deel van dit fotografiespel. Nog niks uitgevoerd? Spoed je dan als de wiedeweerga naar deel 1. Hup hup! Serieus, als je deel 1 nog
Even iets anders op dit blog; een fotografiespel in 3 delen. Het resultaat: een dieper inzicht in jouw fotografisch werk. Meer zeg ik niet want dan verpest ik de oefening. Hierbij deel 1. Waarom in
Hoe kijken twee mensen in een rijdende auto naar een voorbijtrekkend landschap? Zij zien geen kant-en-klare foto maar talloze voor hun relevante fragmenten. Hun hersens rijgen de boel aan elkaar tot een coherent beeld. Precies
Eigenlijk is het maf: we doen de hele dag dingen op verzoek van anderen (je baas, je partner, de dokter) maar zodra je jezelf iets oplegt, neem je het een stuk minder serieus. In de