Vroeger maakten we grapjes over Japanners die op vakantie in Nederland en masse hun touring car uitstappen, 30 foto’s maken en weer doorsjezen naar een volgend toeristisch hoogtepunt. Ondertussen zijn wíj die Japanners geworden; we fotograferen allemaal hetzelfde. Corinne Vionnet laat deze idioterie zien met haar samengevoegde toeristenfoto’s.
Ik las iets interessants in het boek Everyone a Photographer. Het gaat over drie wendingen in de fotografie, mogelijk gemaakt door 3 bedrijven:
Kodak made it faster to take a picture,
Polaroid to develop them
and Instagram to share them.
Wij leven in tijden van Instagram. En dus maken we gretig gebruik van het direct kunnen delen van foto’s. Bij een bezoek aan de Eiffeltoren is het dus niet langer van belang dát je een foto neemt (in tijden van Kodak) of dat de foto direct kan worden geprint (in tijden van Polariod) maar dat je de foto deelt. Op Instagram.
En op Instagram delen we grotendeels hetzelfde (hier vind je iemand die al die beelden verzamelt en er collecties van maakt). Corinne Vionnet gaat daarin nog een stap verder: ze verzamelde talloze foto’s van toerische attracties en smolt deze als het ware tot één foto. In haar serie Photo Opportunities (en hieronder) zie je het resultaat van deze digitale exercitie:
Het resultaat is wonderbaarlijk schilderachtig. De overbekende toeristenknallers krijgen ineens een dromerig aura. Veel interessanter dan de losse foto’s.
Deze serie gaat niet over het beeld zélf, maar over de vragen die de samengestelde beelden oproepen:
Hoe komt het dat we allemaal hetzelfde standpunt kiezen?
Worden we onbewust zijn beïnvloed door al die eerdere foto’s?
Hoe uniek is onze blik eigenlijk?
Of: waarom zijn we zo lui we bij het maken van vakantiefoto’s?
Zelf zit ik er ook mee, op vakantie. Het is lastig om originele foto’s te maken op vakantie. Maar: inmiddels heb ik een oplossing hiervoor. En daar schreef ik over in Kronkeltip 30.
Verboden cliché foto’s te maken
Een andere oplossing voor de overvloed aan cliché foto’s is een blokkering in je camera op het moment dat je de Eiffeltoren wil fotograferen. Gewoon, omdat daar al genoeg foto’s van zijn. En jawel hoor, zo’n camera bestáát gewoon. Ik schreef er eerder over in dit artikel:
Camera Restricta: over een camera die weigert cliché foto’s te maken