Proppen bij de Ikea
Niks menselijks is ons vreemd. Neem nou het inladen van je auto bij de Ikea. Een helse puzzel met te grote platte pakketten en allerhande kleine spullen die niet eens op je lijstje stonden maar
Niks menselijks is ons vreemd. Neem nou het inladen van je auto bij de Ikea. Een helse puzzel met te grote platte pakketten en allerhande kleine spullen die niet eens op je lijstje stonden maar
Alledaags zwart is niet zwart. Het reflecteert licht, waardoor je reliëf kunt zien en weet naar welk voorwerp of materiaal je kijkt. Maar Vantablack is anders: dat absorbeert álles, als ware het een zwart gat.
Mijn grootste ergenis: een projectidee hebben dat al blijkt te zijn bedacht én uitgevoerd door iemand anders. De afgelopen jaren gebeurde dat minstens 25 keer. Eén zo’n voorbeeld lees je hieronder. Gevolgd door een theorie
De publieke ruimte: een verzamelnaam voor plekken die voor iedereen toegankelijk zijn, maar waarvan het interieur door anderen is bedacht. Gek eigenlijk. Dat vindt Harmen de Hoop ook. En dus verandert hij dat interieur. Zijn
Grappig, het lijkt wel vaste prik. Ik ga op vakantie en heb terstond geen inspiratie meer voor dit blog. Maar ik heb wel een lijstje met dingen die ik leuk vind, doch zonder enige onderlinge
Dit weekend zag ik een expositie vol met omgebrachte darlings. Het waren volledig uitgewerkte ideeën die het vlak voor de eindstreep toch niet hadden gered. Eén van die werken zie je hierboven, en hangt nu
Toen ik deze foto zag, dacht ik heel even dat ik naar zo’n doelbewuste optische illusie keek: een kamer waarin je in de ene hoek heel groot, en in de andere heel klein lijkt. Bij
Wonen in een twee-onder-een-kap brengt risico’s met zich mee. Bijvoorbeeld een buurman die andere ideeën heeft over hoe het huis eruit behoort te zien. Zo’n meningsverschil leidt dan tot een schizofreen huis met twee gezichten.
Ik wil al jaren een keukentrap. Niet voor in huis, maar om op te fotograferen. maar het bleef bij een vage wens. Totdat ik mijn keukentrapidee een paar weken terug deelde in een cursus die
Internet staat vol optische illusies. Maar als je er eentje in het echt ziet, sta je toch even raar te kijken. Ene David Morris zag onlangs bovenstaand vliegend schip en maakte er direct foto’s van
Met flink wat oefening kun je jezelf aanleren om in vormen te kijken. Je ziet dan niet langer de functionaliteit van een gebruiksvoorwerp, maar enkel de vorm. Met die vorm kun je vervolgens weer iets
Vlakbij mijn huis heeft iemand een flyer op een lantaarnpaal geplakt. Daarop staat een foto van een kleine kat die ‘sinds gisteren’ is vermist. Die flyer hangt er al een jaar, en iedere keer verwonder
Dit keer even geen filosofisch stukje of een nuttige tip om beter te leren kijken. Alhoewel. Ik belandde deze week op een website die mij wel degelijk liet kijken. Al werd ik daarbij ernstig geholpen
Alles leg ik vast in statische beelden. Het zijn momentopnames die later een hele gebeurtenis moeten terughalen uit mijn geheugen. Op mijn camera zit ook een videofunctie. Gebruik ik nooit. Maar met zo’n nieuw jaar
Internet puilt uit van de eindejaarslijstjes. Maar ik heb dit jaar geen zin om hetzelfde te doen. Mijn blik bleef vandaag hangen bij een sentimenteel verhaaltje over de pinguïns hierboven. En omdat ik aan het
De aardappel wordt volgens Ellen Mandemaker zelden goed bekeken. Jammer, want onze alledaagse oerknol heeft vele verschijningsvormen. Ik zie er zelfs mannetjes in sinds ik haar project De Aardappel heb gezien. Mandemaker zoekt haar onderwerp
Af en toe heb ik geen zin om iets hoogdravends te schrijven over fotografie. Tegelijkertijd zit ik wel met een knipselmap vol grappige dingen die – op zichzelf – geen artikel kunnen vullen. Twee vliegen
Wie stopt er nog sokken? Ik zou niet eens weten hoe dat moet. Ik gooi dingen weg als ze kapot zijn. En dat terwijl ik deels door Bert & Ernie ben opgevoed, die mij al
Ik krijg regelmatig reacties van lezers op hetgeen ik schrijf. Zo ook na mijn artikel over een Photoshopfoutje dat ik maakte in één van mijn foto’s. Wat bleek: sommige lezers keken vervolgens zó goed naar
Peter de Krom fotografeerde vier jaar lang een palmboom in Hoek van Holland. De 17 meter lange boom bleek – hoe verrassend – niet bestand tegen het Nederlandse klimaat. En misschien ook niet tegen de
Ik kwam een kort filmpje tegen over een voetbalwedstrijd. Laat ik voorop stellen: ik heb niks met voetbal. Maar wel met dit filmpje. Want daarin gaat het om wat de camera doet. Die camera hangt
Fotografie begint met een goed idee. Dat idee moet uitlegbaar zijn aan je vrienden. Is het dat niet, dan is het nog geen idee maar een vaag gevoel. Het idee van een groepje Taiwanese studenten
Erg smetvrezerig was ik nooit, maar het coronavirus weet me toch aardig die kant op te duwen. En dus was ik nu verwoed mijn handen na het boodschappen doen. Maar terwijl ik dat doe denk
Een horizon hoort recht te staan. Althans, volgens iedereen die denkt dat je goede foto’s kunt maken door een aantal vuistregels op te volgen. Zet je onderwerp niet in het midden. Fotografeer op de M-stand.
Ik kwam deze week in de krant een klein berichtje tegen dat zomaar mijn geploeter als fotograaf kan oplossen. Voor 165 euro kan ik mezelf tot Certified Artist omdopen. Dat zou mij dan moeten helpen
Het grootste deel van mijn archief bestaat uit mislukte foto’s. Maar de reden waarom ze zijn ‘mislukt’ verandert continu. Jaren terug was het overbelichting. Nu is het meestal compositie waar het mis gaat. Ivar Gravlejs
Onlangs las ik een artikel uit 2016 van mezelf met daarin een kijkoefening. Leuk, dacht ik, dat ga ik eens doen. Maar ik bakte er niks van. Dus hier komt die kijkoefening nog eens. Plus
Alles om mij heen leeft. Ik zie menselijke eigenschappen in mijn auto, de boom tegenover mijn huis en zelfs mijn camera. Het zijn wezentjes, met hun eigen nukken. Daarin ben ik niet de enige. Reclamebureau
Als je een foto maakt, maak je een vertaling van een driedimensionale naar een tweedimensionale wereld. Want in een foto valt de ruimte tussen objecten weg, waardoor dingen overlappen. Soms heb je daar last van
Internet is een vloek voor wie aan het verkeerde eind van een relatiebreuk zit. Via Instagram of Facebook kun je eindeloos de gangen nagaan van de persoon van wie je eerst alles wist. Van normaal