Wonen in een twee-onder-een-kap brengt risico’s met zich mee. Bijvoorbeeld een buurman die andere ideeën heeft over hoe het huis eruit behoort te zien. Zo’n meningsverschil leidt dan tot een schizofreen huis met twee gezichten. Amusant om naar te kijken, frustrerend om in te wonen.
Een lezer van dit blog tipte mij een fotoserie van Wolfgang Fröhling. Zulke tips vallen in goede aarde; ik ben dol op ruimtelijke inrichting, en dan vooral op gevallen waar het net niet – of helemaal niet – goed gaat. In de serie van Fröhling zien we buren die er samen niet uitkwamen. Ieder ging zijns weegs met de verbouwing (of het uitblijven daarvan) met als resultaat een huis met een gespleten persoonlijkheid.
Nog beter kijken
Waarschijnlijk heb je vrij rap door deze beelden gescrolled. Vlug kijken, het verschil zien, en weer door. Maar nu je hier toch bent, is het goed om nog eens terug naar boven te scrollen en na te gaan welke keuzes de fotograaf heeft gemaakt bij het maken van deze serie. Denk daarbij aan weersomstandigheden, compositie, brandpuntsafstand, positie van de fotograaf en kleurgebruik. Goed om eens bij jezelf na te gaan of jij ook deze keuzes had gemaakt. Zo maak je van een passieve scroll-actie een oefening in goed kijken.
De hele serie van Fröhling vind je op deze website vol met projecten die zijn gemaakt in het Ruhrgebied. Erg vrolijk is het allemaal niet.
Andere Duits fotografen
Ik volg een heel rijtje Duitse fotografen die een onderkoelde, topografische manier van fotograferen hebben. En dat vind ik mooi. Zoals de beelden van Petra Wittmar, die haar ingeslapen geboortedorp vastlegde in een boek. Of kijk eens naar deze kwijnende Duitse kantoorplanten van Frederik Busch.