Waarom ik de videofunctie op mijn camera niet gebruik

Alles leg ik vast in statische beelden. Het zijn momentopnames die later een hele gebeurtenis moeten terughalen uit mijn geheugen. Op mijn camera zit ook een videofunctie. Gebruik ik nooit. Maar met zo’n nieuw jaar dacht ik; laat ik het eens proberen. Ik kom er nu alweer van terug. Hieronder lees (en zie) je waarom.

Alles loopt altijd anders

Vandaag nam ik een nieuwjaarsduik op het Zuiderstrand in Den Haag. Het water was 7,6 graden. Dat is best fris, dus ik was er snel weer uit. Ondertussen draaide de camera. Die camera (een Fujifilm XT-2) gebruik ik normaal enkel om te fotograferen. Maar er zit ook een – vrij goede naar het schijnt – videofunctie op. Dus bedacht ik vanmorgen dat ik die maar eens moest gaan testen. Leuk experiment.

Het werd een fiasco.

Ik had de camera scheef neergezet. De scherptediepte was zo klein dat je enkel een dunne reep zand scherp ziet. Verder bleek de zee sterk naar links te stromen, waardoor we na enkele seconden al uit beeld waren. Hieronder zie je een filmstill van het enige moment dat er nog wel iets te zien viel. Het is niet veel soeps.

Een goed filmpje maken met een fotocamera doe je niet ‘even’. Je hebt te maken met parameters die anders zijn dan bij fotografie. Een zee die naar links stroomt maakt niks uit als je een foto maakt: je legt maar een fractie van een seconde vast. In een filmpje is tijd echter ook een parameter. En dus moet je vooruit denken. Wat staat er te gebeuren? Hoe film ik dat het beste? Heb ik niet gedaan.

How to suck less

Toen ik begon met fotograferen maakte ik ook een trits aan voor de hand liggende fouten. Want bij alles wat je leert, moet je eerst alle mogelijke fouten maken. Natuurlijk las ik lijstjes vol met tips over hoe die fouten te voorkomen, maar het hielp niet. En eigenlijk moet dat ook je doel worden: zoveel mogelijk fouten maken. Want dat betekent dat je bezig bent, meters maakt. Dat je vaak fotografeert.

Blogger Austin Kleon heeft een handig overzichtje gemaakt waarin je je ministappen kunt bijhouden. Het doel van die stapjes is ‘to suck less’. Dat gaat vanzelf als je iets 30 dagen doet. Bijvoorbeeld tekenen. Of maak 30 dagen lang één foto per dag. Heb ik ook gedaan.

Geen video voor mij

Als ik dit jaar zou gebruiken om beter te worden in filmen met mijn camera, gaat dat ten koste van mijn leercurve in fotografie. Ik heb maar een beperkt aantal uur dat ik kan gebruiken. Wil ik toch een filmpje maken, dan doe ik dat met mijn telefoon. De is volledig op mijn onkunde ingericht, de kans dat het mislukt is dan dus een stuk kleiner.

Kortom, ik richt me op ‘sucking less’ in fotografie. En dan vooral in het seriematig werken. Hoe specifieker, hoe beter 🙂

Zin om aan de slag te gaan met jouw doelen voor 2021? Gebruik dan het gratis boekje Yearcompass. De maandelijkse vertaalslag maken naar jouw fotografische doelen kan vervolgens met dit fotojaarplan.