Ik kwam deze week in de krant een klein berichtje tegen dat zomaar mijn geploeter als fotograaf kan oplossen. Voor 165 euro kan ik mezelf tot Certified Artist omdopen. Dat zou mij dan moeten helpen als kunstenaar. Qua naamsbekendheid (want ik kom in een register) en geloofwaardigheid (want iedereen kent het Internationaal Instituut voor Kunstenaarsaccreditatie, toch?).
Wil je arts worden, dan ga je geneeskunde studeren. Zonder afgeronde studie lukt het je niet om aan de slag te gaan. Dat geldt al wat minder voor een Marketingfunctie, al helpt het wel als je een relevante vooropleiding hebt gedaan. Helemaal aan het einde van dit spectrum bevindt zich de kunstenaar. Daar ligt geen pad voor uitgestippeld. Hooguit een paar olifantenpaadjes:
- Volg een opleiding aan een kunstacademie
- Sluit je aan bij een collectief
- Laat je vertegenwoordigen door een galerie
Maar er zijn talloze kunstenaars die bovenstaand allemaal niet hebben gedaan en tóch bekend zijn. Die onduidelijkheid kan soms best frustrerend zijn. En op die emotie speelt het Internationaal Instituut voor Kunstenaarsaccreditatie slim in. Want wie weet gaan er met dat certificaat wel deuren voor je open die nu gesloten blijven…
Dat certificaat krijg je volgens het Instituut niet zomaar. Je moet bewijs leveren dat je minimaal vijf jaar als kunstenaar actief bent. Bijvoorbeeld omdat je een website had (ja, dat woord staat er in verleden tijd). Of omdat je lid bent van een kunstenaarsvereniging. Het werk van de kunstenaar wordt gezien als kwalitatief en authentiek (volgens wie…?). Enfin, dit bewijs dien je ‘onomstotelijk’ te leveren, waarna het instituut in beraad gaat.
Trouwens, niet bij iedereen hoor. Sommige mensen krijgen een certificaat zonder dat ze erom vragen. Zoals Erwin Olaf, Ans Markus en Daan Roosegaarde. Dat is geen aardige geste, maar een handige marketingtruc. Want tussen die namen wil je maar wat graag in een online register staan (NB: Erwin Olaf heeft het bedrijf verzocht om verwijdering uit het register).
Mag dit?
Iedereen mag een certificaat maken, wat eisen bedenken en dat concept vervolgens verkopen.
Dus ja, dit mag.
Maar erg chique is het niet. Die 165 euro zou ik ook dan ook lekker besteden aan fotoboeken of het volgen van een cursus of workshop. Heb je veel meer aan.