Dit gaat er mis als je naar een foto kijkt
Je ziet honderden foto’s per dag. De meesten bekijk je nauwelijks langer dan een seconde. Ben je in een museum, dan komen daar nog 6 seconden bij. Waardeloos voor wie zich wil bekwamen in de
Je ziet honderden foto’s per dag. De meesten bekijk je nauwelijks langer dan een seconde. Ben je in een museum, dan komen daar nog 6 seconden bij. Waardeloos voor wie zich wil bekwamen in de
Hoe vaker ik fotografeer, hoe meer ik denk in beelden. Hele specifieke beelden zelfs. Dat komt omdat ik mijn ogen bewust voedt. Ik kalibreer mijn blik op een stijl die ik mooi vindt. Hoe ik
Eigenlijk doe je als fotograaf niks anders dan ergens naar wijzen. Dat doet iedereen die iets maakt, schrijft of voordraagt. Zo wijs ik met dit blog naar ideeën, en met mijn foto’s naar plekken en
Stel: je bent een gevierd director en je wordt gevraagd om een documentaire te maken over het leven op één dag. Je hoeft niks te filmen, want alles wordt al gefilmd door 324.000 mensen. Wat
Met ijzeren regelmaat schrijf ik twee artikelen per week. Deze week wordt dat er één. Want als onze vaarten en meren veranderen in ijsplaten, ga ik echt niet binnen zitten te tikken. Ik sta om
Ik ben gevangen in het tijdsbeeld van vandaag. Wat ik nu zie, lijkt er altijd al te zijn geweest. Totdat ik naar foto’s van vroeger kijk. Ineens zie ik de verschillen: rode brievenbussen, de V&D,
Vlakbij mijn huis heeft iemand een flyer op een lantaarnpaal geplakt. Daarop staat een foto van een kleine kat die ‘sinds gisteren’ is vermist. Die flyer hangt er al een jaar, en iedere keer verwonder
Iets dat mij vaak wordt gevraagd: ben ik een amateur- of professionele fotograaf? Lastig, want de definitie daarvan zwabbert nogal, afhankelijk van wie mij de vraag stelt. Maar deze week kwam ik een lijstje tegen
Grappig hoe je sommige foto’s volstrekt kunt vergeten. Zoals dit beeld, dat ik destijds niet had gemarkeerd in Lightroom. Direct toen ik de foto zag, hoorde ik het nummer Make your own kind of music
Veel heb je niet nodig om een originele foto’s te maken. Een spiegeltje, een stukje fruit, een bloemetje en jezelf. En oja, heel veel doorzettingsvermogen. Want de Chinese fotografe Ziqlian Liu geeft grif toe dat
Het Meisje met de Parel bestaat eigenlijk gewoon uit een verzameling scheurtjes, klodders, penseelharen en correcties. Middels een microscoop en camera kijken we zo voorbij het schilderij en zien we de afzonderlijke delen. Voor een
Ik fotografeerde deze week in Rotterdam en had daarna behoefte om foto’s te bekijken van een wereld die niet bestaat. Bij nadere beschouwing misschien niet zo vreemd, als je ziet wát voor foto’s ik maakte
Wat zie jij vanuit jouw raam? Grote kans dat je het een doodsaai beeld vindt; je hebt het te vaak gezien. Hoe zou het zijn als je eens door iemand anders’ raam kunt kijken, ergens
Dit keer even geen filosofisch stukje of een nuttige tip om beter te leren kijken. Alhoewel. Ik belandde deze week op een website die mij wel degelijk liet kijken. Al werd ik daarbij ernstig geholpen
Waar haal jij inspiratie vandaan voor je fotografie? Van forums vol met landschapsfoto’s? Tips van fotografenvrienden? Fotoblogs met locatietips? Maar wat nu als je fotografie combineert met iets anders. Dan ontstijg je de clichéplaatjes, de
Alles leg ik vast in statische beelden. Het zijn momentopnames die later een hele gebeurtenis moeten terughalen uit mijn geheugen. Op mijn camera zit ook een videofunctie. Gebruik ik nooit. Maar met zo’n nieuw jaar
Ik kan er geen pijl op trekken: artikelen waarvan ik denk dat het hits zijn, worden dat niet. En blogs die ik in 20 minuten in elkaar flans, blijken idioot populair. Maar als ik terugkijk
Internet puilt uit van de eindejaarslijstjes. Maar ik heb dit jaar geen zin om hetzelfde te doen. Mijn blik bleef vandaag hangen bij een sentimenteel verhaaltje over de pinguïns hierboven. En omdat ik aan het
De aardappel wordt volgens Ellen Mandemaker zelden goed bekeken. Jammer, want onze alledaagse oerknol heeft vele verschijningsvormen. Ik zie er zelfs mannetjes in sinds ik haar project De Aardappel heb gezien. Mandemaker zoekt haar onderwerp
In mijn top 10 van vrolijke momenten dit jaar: de pakketbezorger die aanbelt. Dat zegt vooral wat over dit jaar, maar dat daargelaten. In dit artikel zet ik mijn vier meest zinvolle aankopen van dit
Ieder jaar kijk ik naar het aantal foto’s dat ik heb gemaakt. Het is grofweg een graadmeter voor hoe actief ik ben geweest. Maar zegt het ook wat over de kwaliteit van mijn foto’s? Kun
Deze ochtend ging op aan een idioot probleem met dit blog. Ik beet me erin vast en ineens was het twee uur later. Ondertussen was ik nog geen steek verder. Mijn humeur bevond zich inmiddels
Iemand vroeg mij of ik het werk van Paul D’Haese ken. Ik antwoordde ontkennend en zocht hem direct op. Ik zou zijn werk móeten kennen, want zijn stijl en thematiek passen precies bij wat ik
Af en toe heb ik geen zin om iets hoogdravends te schrijven over fotografie. Tegelijkertijd zit ik wel met een knipselmap vol grappige dingen die – op zichzelf – geen artikel kunnen vullen. Twee vliegen
Ik heb onlangs een hele dikke winterjas gekocht. De voorgaande winters liep ik rond in jassen die bij fikse kou ernstig onderpresteerden. Merkte ik weinig van, want ik was zelden lang buiten. Nu wel, wat
Wie stopt er nog sokken? Ik zou niet eens weten hoe dat moet. Ik gooi dingen weg als ze kapot zijn. En dat terwijl ik deels door Bert & Ernie ben opgevoed, die mij al
Het eerste fotoboek dat ik ooit kocht, was van Gregory Crewdson. Daarin vallen mij telkens andere details op – ook nu nog. Enerzijds zegt dat iets over de kunde van de fotograaf (er is ontzettend
Ik krijg regelmatig reacties van lezers op hetgeen ik schrijf. Zo ook na mijn artikel over een Photoshopfoutje dat ik maakte in één van mijn foto’s. Wat bleek: sommige lezers keken vervolgens zó goed naar
In de ruim 500 artikelen op dit blog zitten talloze leestips verstopt. Die kun je één voor één gaan zoeken, maar ik kan natuurlijk ook een overzichtje maken. Handig voor de feestdagen. In het lijstje
Op mijn eerste expositie hing deze foto met daarop een slordige streep. Die streep had ik er – per ongeluk – ingekliederd toen ik probeerde iets weg te photoshoppen. Pas 5 maanden later zag ik