Een paar weken geleden voegde ik mijn naam toe aan de wachtlijst voor Dall-E, een programma dat op basis van een paar woorden hele beelden bij elkaar verzint. Gisteren werd ik eindelijk toegelaten. Hieronder vind
Je foto’s hebben recht op ruimte. Maar hoe pak je die als het Fotomuseum jouw naam niet kent? Als fotobladen jouw werk niet publiceren? Gewoon door eens wat langer na te denken wat je verder
Vroeger was ik gek op zoek de 7 verschillen tekeningen. Nu nog steeds, maar ik zie ze nergens meer. Gelukkig kun je zelf iets soortgelijks maken, gewoon door op dezelfde locatie foto’s te maken op
Goede metaforen blijven bij mij hangen. Zo hoorde ik reclameman en kunstenaar Erik Kessels onlangs iets vertellen over voor- en achtertuinen. Nu heb ik geen groene vingers, maar daar ging het gelukkig ook niet over.
Ik ben flink aan het klooien met mijn afstudeerproject voor de Fotoacademie. Eindeloos schuiven, editen, kiezen, terugkomen op keuzes, proefdrukken maken enzovoort. Het vliegt alle kanten op. Dan is het fijn als je ineens een
Dankzij een quiz werd ik met m’n neus op de feiten gedrukt: ik weet niks van mijn omgeving. En omdat gedeelde smart halve smart is, deel ik de betreffende quiz graag hier. Dan kun je
Soms, na een dag met te veel mails en videocalls, ben ik moe. Zó moe dat ik denk dat ik alleen nog maar First Dates kan kijken op NPO 3. Dat is een soort Teletubbies
Wekelijks maak ik zo’n 100 á 200 foto’s voor diverse projecten waar ik aan werk. Maar dan. Hoe maak ik chocola van die beeldenbrij? Tijd voor een toelichting op mijn organisch ontstane werkproces. Het selectieproces
Mijn grootste ergenis: een projectidee hebben dat al blijkt te zijn bedacht én uitgevoerd door iemand anders. De afgelopen jaren gebeurde dat minstens 25 keer. Eén zo’n voorbeeld lees je hieronder. Gevolgd door een theorie
Op mijn nachtkastje ligt het boek The art of noticing. Daarin lees ik iedere avond een praktisch uitvoerbare tip om beter te leren kijken, gewoon in mijn eigen omgeving. Eén zo’n tip gaat over dat
De beste manier om beter te fotograferen, is om héél vaak je eigen foto’s te zien. Niet op je computer, maar in het echt. En daarom heb ik dus een magnetische plaat aan de muur
Ik heb er weer eentje gevonden: iemand met veel discipline. Tatsuyja Tanaka maakt sinds 2011 elke dag een foto voor zijn miniatuurkalender. In ieder beeld vind je een voorwerp dat voor minimensjes een andere toepassing
De afgelopen vier maanden maakte ik 10 fotoseries. Dat lukte dankzij en flinke stok achter de deur; de Fotoacademie. Door dat idioot hoge tempo kan ik nu eindelijk – eindelijk! – onder woorden brengen waar
Het woord creativiteit riekt naar origami en zelfgemaakte wenskaarten. Met het bijvoeglijk naamwoord creatief is het al niet veel beter: dat wordt zó vaak gebruikt, dat de eigenlijke betekenis – creëren – al lang is
Ik viel deze week ergens in. Wat bleek: het was mijn eigen fotografische valkuil. Ik blijf veel te lang hangen in de fotografeerfase. Omdat ik die ken, dus dat voelt veilig. En nóg meer beelden
Het maffe aan fotografie is dat je met een propvol canvas begint, en dat je als fotograaf besluit om dingen weg te laten. Een schilder gaat juist tegengesteld te werk. Lauren Marsolier heeft een werkgebied
Ik wil al jaren een keukentrap. Niet voor in huis, maar om op te fotograferen. maar het bleef bij een vage wens. Totdat ik mijn keukentrapidee een paar weken terug deelde in een cursus die
Waar haal jij inspiratie vandaan voor je fotografie? Van forums vol met landschapsfoto’s? Tips van fotografenvrienden? Fotoblogs met locatietips? Maar wat nu als je fotografie combineert met iets anders. Dan ontstijg je de clichéplaatjes, de
Ik heb onlangs een hele dikke winterjas gekocht. De voorgaande winters liep ik rond in jassen die bij fikse kou ernstig onderpresteerden. Merkte ik weinig van, want ik was zelden lang buiten. Nu wel, wat
Op mijn eerste expositie hing deze foto met daarop een slordige streep. Die streep had ik er – per ongeluk – ingekliederd toen ik probeerde iets weg te photoshoppen. Pas 5 maanden later zag ik
Ik kwam een kort filmpje tegen over een voetbalwedstrijd. Laat ik voorop stellen: ik heb niks met voetbal. Maar wel met dit filmpje. Want daarin gaat het om wat de camera doet. Die camera hangt
Soms kijk ik naar een film en denk ik reflexmatig die staan veel te dicht op elkaar. Een tel later besef ik dat de film vóór corona is opgenomen. Toen alles nog anders was. Diezelfde
Deze week onderbrak ik noodgedwongen een videocall. Want achter mijn laptop ontstonden pardoes mijn lievelingswolken. Dus excuseerde ik mij, pakte mijn camera en maakte bovenstaande foto van de zich rap vormende mammatuswolken. Ik kijk iedere
In mijn dag zit 24 uur. Die besteed ik aan van alles. Maar als ik goed in iets wil worden, moet ik bewuster met die uren omgaan. Dan is dus de vraag: wat ben ik
Op internet slingert een grafiek rond die laat zien welke fases je kunt doorlopen als fotograaf. Of wannabe fotograaf. Pas zodra je een paar fases op streek bent, weet je dat het voorgaande dus slechts
Afgelopen week was ik op zoek naar een geschikte fotolocatie in Rotterdam. Eentje die past bij mijn thema. Diezelfde dag had ik de app Randonautica gedownload. Ik liet het zoeken aan de app over. En
Sommige gewoontes merk je niet eens meer op. Zoals dat foto’s doorgaans op ooghoogte hangen. Logisch, want dat kijkt fijn. Maar het is ook saai; ik voel me al gauw een museumbezoeker en word terstond
Ik word blij van een typisch Nederlandse wolkenlucht. Omdat dan in 10 minuten een heel scala aan verschillende belichtingen voorbij trekt. Dat scheelt je zo een keer of drie terugkomen naar dezelfde locatie. Hieronder vind
Fotograferen is vooral een digitale bezigheid: ik druk op een knopje, koppel mijn camera aan mijn laptop en klik wat rond met mijn muis in Lightroom. Deze manier van werken spreekt mijn creativiteit slechts op
Als ik ga fotograferen zeg ik: ik ga fotograferen. Zoiets schept verwachtingen, bij mij en bij anderen. Dus hoor ik bij terugkomst: en, heb je mooie foto’s gemaakt? Van dit onzingesprek ben ik nu af