Wekelijks maak ik zo’n 100 á 200 foto’s voor diverse projecten waar ik aan werk. Maar dan. Hoe maak ik chocola van die beeldenbrij? Tijd voor een toelichting op mijn organisch ontstane werkproces.
Het selectieproces van een fotograaf start natuurlijk al bij de keuze waar, wanneer en hoe ze het onderwerp fotografeert. Daar vind je elders op dit blog meer over. Waar ik nu op in wil zoomen is het moment van thuiskomst: je zit met een gevuld geheugenkaartje. En dan?
1. Snelle selectie in Lightroom
Meestal kijk ik dezelfde dag nog naar de opbrengst in Lightroom. Dat doe ik als volgt:
Ik bekijk in chronologische volgorde alle (nog onbewerkte) foto’s. Dat doe ik razendsnel: in twee minuten bekijk 100 foto’s. Ik gebruik daarvoor drie knoppen op mijn toetsenbord:
- X: Duidelijk mislukte foto’s krijgen een X, die verwijder ik daarna direct.
- F: Vind ik een beeld goed, dan druk ik op F (Fullscreen). Daarmee zie ik de foto beeldvullend verschijnen.
- P: Als ik het beeld nog steeds goed vind óf als ik twijfel, dan druk ik op P (Pick). De foto krijgt dan een vlaggetje.
2. Langzame selectie in Lightroom
De foto’s met een vlaggetje krijgen nu veel aandacht: ik ga ze bewerken. Als ik tevreden ben, geef ik naast de vlag ook nog een ster. Dat doe ik door op de 1 te drukken.
Vervolgens loop ik nogmaals door alle foto’s zonder een vlaggetje. Soms heb ik een goed beeld over het hoofd gezien, die pluk ik er dan uit. Of ik heb een onscherpe foto een vlaggetje gegeven, die gaat er dan alsnog uit.
3. Lekker printen
De foto’s met vlaggetje en ster mogen de fysieke wereld instappen: ik print die selectie dan telkens in een setje van vier foto’s op een A4 vel. Dat ziet er dan zo uit:
Met een papiersnijmachine snijd ik er losse foto’s van. Voor wil weten wat dat is, ik heb deze.
4. Kijken en schuiven
Omdat ik seriematig werk, is het fijn om de beelden in samenhang met elkaar te zien. De prints hang ik daarom op een magnetische plaat aan de muur. Voor wie daar meer over wil lezen en zien, lees dit artikel.
Terug naar die plaat: nu ga ik kijken en schuiven. Dat is een proces van dagen en soms zelfs weken. Want door vaak naar de prints te kijken, zie ik soms nieuwe dingen.
5. Groter printen
Als een beeld door stap 1 t/m 4 is gekomen, dan mag ‘ie groot worden geprint: op A4 formaat. Het voordeel van mijn eerder geprinte kleine foto is dat ik al weet of de print goed is, of dat ik ‘m nog verder moet nabewerken.
Die grote prints mogen ook weer op ‘t magnetische bord hangen. En als het meezit, komen ze in de eindserie terecht. Die eindserie komt soms op mijn website, maar in bovenstaand geval wordt het een zelfgemaakt boek. En als die af is, dan ga ik er hier weer over schrijven 🙂
Heb je nou geen idee wát je moet fotograferen? Maak dan eens een inspiratieplakboek. Of ga eerst doen, en dan pas denken.