Op mijn nachtkastje ligt het boek The art of noticing. Daarin lees ik iedere avond een praktisch uitvoerbare tip om beter te leren kijken, gewoon in mijn eigen omgeving. Eén zo’n tip gaat over dat je zelf een curator kunt zijn. Gewoon tijdens een wandelingetje door je eigen wijk. Een simpele tip om je associatieve brein even wakker te schudden.
Voor wie nu al dat boek wil hebben, je vindt het hier. Terug naar die tip, auteur Robert Walker vat ‘m samen in drie woorden:
Make it art
Dat gaat nu eens niet over kunst maken, maar kunst zien op plaatsen waar je het niet verwacht. Buiten de museummuren dus. Want zodra je in een museum of galerie bent, staat je blik op scherp. Je weet dat je hier goed moet kijken, daar kom je immers voor. Soms schiet dat onbedoeld door: toen iemand in een Amerikaanse galerie zijn bril voor de grap op de grond legde, dachten andere bezoekers dat het een kunstwerk betrof:
De eigenaar van de bril maakte kunst van zijn eigen bril.
Het grappige is dat we extra aandacht hebben voor alledaagse fenomenen zodra deze in de context van een museum of fotoboek worden gepresenteerd. Zoals de olifantenpaadjes die Jan-Dirk van der Burg heeft gefotografeerd:
Van der Burg maakte dus kunst van de olifantenpaadjes.
En dan hebben we nog lukrake gebeurtenissen die wel erg doen denken aan een performance art. Zoals wat er gebeurt in het filmpje hieronder:
Die matrassen waren onderdeel van een pleinbioscoop waarbij men op matrassen naar de film kon kijken (“Bed Cinema”). Tussen de films door stak er een fikse wind op, en toen vloog de boel pardoes weg.
Maar dat verhaal interesseert me niet. Dit is gewoon kunst, vind ik. Die aangeharkte wijk vol vliegende matrassen roept vragen op, en het is leuker om de kijker te laten zoeken naar een antwoord.
Enfin, alles kan kunst zijn, als je het maar opmerkt.
Dus: make it art. Of lees er meer over in z’n boek.
De volgende keer dat je een ommetje maakt of met de auto een bekende route rijdt, pak de rol van een curator; wat verklaar jij tot kunst / kunstwerk? En waarom?
En voor wie meer zin heeft om curator te zijn over zijn eigen fotowerk, lees dan dit.
P.S. Ik verklaar de metro-ingang van Capelle a/d IJssel tot kunst, zie de foto bovenaan dit artikel.