De afgelopen vier maanden maakte ik 10 fotoseries. Dat lukte dankzij en flinke stok achter de deur; de Fotoacademie. Door dat idioot hoge tempo kan ik nu eindelijk – eindelijk! – onder woorden brengen waar mijn werk over gaat. Geleerde les: om te snappen wat je doet, moet je eerst heel veel doen. En pas daarna reflecteren. Hierbij drie tips om er zelf mee aan de slag te gaan.
Achterstevoren werken
Eigenlijk werk ik al 6 jaar achterstevoren met dit blog. Ieder blog start met een titel. Vervolgens schrijf ik een end weg. In 99% van de gevallen blijkt de tekst dan volstrekt ergens anders over te gaan. Met als gevolg dat ik als laatste stap de uiteindelijke titel bedenk. Geheel conform de filosofie van Kierkegaard:
Life can only be understood backwards but must be lived forwards.
Soren Kierkegaard
Anyway, die eerste titel van een blogartikel, dient dus enkel als een beginnetje.
Vind een startpunt
Zo is het ook met fotografie. Je moet een startpunt hebben om mee aan de slag te gaan. Dat kan van alles zijn; een locatie, een concept of misschien wel een enkel woord. Vervolgens ga je fotograferen en neem je afslagen die je vooraf niet had bedacht. Je bent dan ingezoomd.
Maar als we dan uitzoomen naar ál je fotowerk, dan wordt het pas echt interessant.
En daar kwam – in mijn geval – dus de hulp vanuit de Fotoacademie om de hoek kijken. Ik moest in korte tijd veel werk produceren. Bij de beoordeling was het zaak dat het een geheel vormde. Dat mijn signatuur als fotograaf duidelijk zichtbaar zou zijn.
Toen ik het hele zwikkie bij elkaar zag liggen, ging ik het geheel zien. En verdomd, ook ineens mijn eigen signatuur.
Die signatuur was altijd een dingetje (bijvoorbeeld tijdens mijn deelname aan een workshop van Alex Webb), al lijkt het voor nu (even?) te zijn opgelost. Disclaimer: ik deed er wel 10 jaar over om ‘m te vinden.
Om jouw signatuur te vinden, hoef je natuurlijk niet per sé een opleiding te volgen. In de afgelopen 6 jaar heb ik op dit blog diverse ideeën gedeeld die helpen om te snappen waar jij als fotograaf nou eigenlijk mee bezig bent. Een greep uit het aanbod:
1. Doe dit fotografiespel
Een simpel spel in drie opdrachten. De enige harde eis: doe ‘m echt stap voor stap. Werkt namelijk voor geen meter als je opdracht 3 al weet. Doel: beter inzicht in je eigen werk.
2. Maak een plakboek
Voor de knutselaars: maak een plakboek. Voor een specifiek fotoproject of thema of gewoon een inspiratieplakboek. Feitelijk geef je je hersens hiermee een permanente zoekopdracht. Ga je echt anders door kijken en verbanden zien die je helpen jouw rode draad te vinden.
3. Ga dagelijks fotograferen
Maak een maand lang 1 foto per dag. Deed ik ook toen ik een maffe fotografieblokkade ervaarde. Mij hielp het om van mijn verwachtingen af te komen.
En wat ga ik nu doen?
Zelf ga ik ook aan de slag, maar niet met de acties hierboven. Ik ga eindelijk eens mijn (portfolio) website in orde maken. Ook al zo’n dingetje de afgelopen jaren. Want die site bestond wel, maar ik promootte hem niet. Omdat mijn verhaal zo zwabberde, en de beelden eigenlijk ook.
Overigens zal dit ook weer een tussenstation zijn, een verhaal is immers nooit af. Maar het is wel lekker om nou gewoon eens antwoord te kunnen geven op de vraag ‘wat fotografeer je dan, en waarom?’
