Annie Wang: 17 foto’s in één beeld (zonder photoshop)
Hoe neem je leuke foto’s van je kinderen? Het kiekjesgehalte is hoog wanneer het je eigen kroost betreft. Maar Annie Wang pakt het anders aan: ze fotografeert haar zoon al 17 jaar op een zo
Hoe neem je leuke foto’s van je kinderen? Het kiekjesgehalte is hoog wanneer het je eigen kroost betreft. Maar Annie Wang pakt het anders aan: ze fotografeert haar zoon al 17 jaar op een zo
Ik vroeg me ineens af: wat is er dit jaar op fotografisch gebied eigenlijk te doen? Waar moet ik heen, wat moet ik zien? Enfin, als ik het toch uitzoek, kan ik het net zo
Legio managers pleiten voor een paperless office maar bij mij op kantoor zijn we nog lang niet zover. Aan het einde van een werkdag ben ik omringd door stapels papier en dat stemt mij vrolijk. Thomas
Eén van mijn voornemens voor 2019: meer fotograferen. En waarom daar niet al op Oudjaarsdag mee beginnen? Dus toog ik naar Duindorp, alwaar ze druk doende waren met het bouwen van een immense palletstapel. Of
Het is een nieuw jaar, dus ik heb iets nieuws bedacht. Vanaf nu meld ik hier iedere maand wat ik aan het lezen, luisteren en bekijken ben. Daarnaast noteer ik mijn grootsche ideeën en kleine
Vuurvliegjes zijn in Nederland een exotisch fenomeen terwijl ze in New York met miljoenen de zomer aankondigen. Reden voor Mauney om – als het zover is – iedere avond die vliegjes vast te leggen, met
Soms geeft een foto in één keer alles prijs. Dat lijkt met de beelden van Alain Delorme ook het geval. Maar als je beter kijkt zie je dat je eerste indruk niet klopt, dit kunnen
Ik weet het, je wordt doodgegooid met jaaroverzichten, terugblikken en top 10 lijstjes. Maar de decembermaand maakt nu eenmaal reflectief, dus ook ik ga mee in die melancholische maalstroom. Wat zijn de best gelezen artikelen,
Een fotoserie met als hoofdonderwerp auto’s. Er is bijna niks dat ik zó oninteressant vind. Maar Van Schaik fotografeert auto’s als ware het sensuele lijven in mooi licht. Dankzij hem kijk ik nu zelfs anders
Een ideetje voor in de kerstvakantie: richt een tentoonstelling in. Nouja, een denkbeeldige dan. Verzamel beelden die jij mooi vindt, print ze, knip ze uit en leg ze op volgorde. Waarom: omdat je daarmee wijzer
Een paar weken terug zag ik de serie M van Zuzanna Szarek. “Grappig”, dacht ik, maar niet blogwaardig. Doch sindsdien zie ik telkens een halfverscholen M in het landschap. Een M die zich schijnbaar bescheiden
Er is iets met de foto’s van Lauren Marsolier. Het zijn verlaten scènes in pasteltinten, maar ergens wringt het. Alleen lukt het mij verdorie niet om te benoemen wat er mis is. Dit zijn van
Wat te geven? Tijdens kerst is die vraag inmiddels prangender dan waartoe zijn wij op aard? Zelf pleit ik al jaren voor het afschaffen van cadeaus tijdens kerst (ik heb alles al), maar daarin sta
Onlangs plaatste ik bovenstaande foto op instagram, met als onderschrift: mijn guilty pleasure: een kitschfoto maken. Daarop kreeg ik vragen. Over wat ik eigenlijk kitsch vond. En of ik daar niet even een blog over
Een foto legt maar één moment vast. Maar zo werkt je geheugen niet; ga naar een sportwedstrijd en je komt terug met flarden van beelden en losse scènes. Pelle Cas wil die chaos terugzien in
Als eilandbewoner heb ik een zwak voor andere eilanden. Dus toen ik ontdekte dat Colombia een zeer dichtbevolkt eilandje heeft van krap 2 voetbalvelden groot met daarop ruim 1.000 bewoners (!), móest ik dat uiteraard
Er kronkelt al dagenlang een vraagstuk in mijn hoofd. Over het ontstaan van fotografie – mijn eigen fotografie welteverstaan. Begin ik met een idee dat ik ga fotograferen, of tellen mijn foto’s op tot een
Ik krijg er de kriebels van: zwart-witfoto’s met daarin één element in kleur. IKEA vaart er wel bij: hun kant-en-klaar foto’s voor aan de muur tonen opvallend vaak juist dit kitscherige effect. Zoals op deze
De keuze over wat je níet fotografeert is minstens zo belangrijk als wat je wél fotografeert. De foto’s van Noell Oszvald zijn extreem minimalistisch: haar beelden tonen enkel een persoon omringd door een paar vlakken.
Tijdens lezingen bij fotoclubs krijg ik regelmatig de vraag of ik in de M-stand fotografeer. Zodra ik ontkennend antwoord, zie ik fronsende blikken; dat kan toch zeker niet! Jawel hoor. Hierbij mijn toelichting. Fotograferen zonder
De afgelopen dagen was ik op zoek naar de Verloren Stad, ergens diep in de jungle van Colombia. Spoiler alert: ik heb hem gevonden. Wat ik er ook vond was het (voor mij) vervelende onderscheid
Een conceptuele vraag: is een foto een plaatje van een object, of is het een plaatje van de lichtval op een object (of persoon, of situatie)? Dat laatste, wat mij betreft. Ik geef je een korte
Drie keer per dag zit je met je hoofd boven een bord met eten. Maar wat weet je eigenlijk van dat bord? Helemaal niks, zo leerde ik na het lezen van het boekje Science of
Ik maakte 30 dagen lang iedere dag een foto. Er waren geen restricties; alles mocht. Zolang ik maar tenminste één foto opleverde per dag. De eerste 15 deelde ik al eerder op dit blog. Hierbij
De laatste tijd is mijn interesse in straatfotografie tanende. Maar weinig mensen komen verder dan wat aardige kiekjes van mensen op straat. Welnu, ik heb er weer één gevonden! Merel Schoneveld, een Haagse straatfotografe die
Soms gebeuren er rare dingen, ongeveer tegelijkertijd. Zo was ik onlangs op het Kleinpolderplein en maakte daar een – dacht ik – vrij originele foto. Enkele weken later kwam ik ‘mijn’ foto tegen. Cas Oorthuys
De kunstfotografiewereld fascineert me. Vooral vanwege de schofterige prijzen die men (soms) vraagt voor een foto. Maar ook om het gedoe over wat nu precies ‘vintage’ is. Er wordt, kortom, wat afgesjoemeld in de fotografie.
Selfies. Jij maakt ze ook, maar dan natuurlijk niet serieus. Gewoon voor de lol. Anderen slaan door, jij niet. Ik dook in het selfie-fenomeen en stuitte zelfs op wetenschappelijk onderzoek: selfies kunnen dodelijk zijn. Hoeveel
De foto’s van Lars Tunbjörk zijn absurd. Het is bijna niet te geloven dat hij niks heeft geënsceneerd. Hij wachtte gewoon net zolang tot er iets idioots voorviel. En in Zweden lijkt dat dus verdomde
Ik fotografeerde te weinig en schreef daar onlangs over. Mijn zelfverzonnen remedie: 30 dagen achter elkaar iedere dag een foto maken. Hierbij de oogst van de eerste 15 dagen, plus een paar filosofische inzichten. Photographers’