Ik plan niet veel als ik ga fotograferen. Hoogstens de locatie en een thema. Maar sommige fotografen weten tot in detail wat ze willen maken. Neem nou fotograaf Seb Agnew. Hij maakt miniatuursets waarin hij later een mens photoshopt. Zoveel planmatigheid is mij vreemd. Maar ik vind het wel leuk om naar te kijken, helemaal als er een filmpje van het bouwproces bij zit.
Gluren bij de buren
Vanuit mijn huis kan ik nauwgezet het huiselijk leven van mijn overburen volgen. Ik ken hun namen (en die van hun hond), ik hoor ze hun financiële problemen bespreken op hun balkon en ik weet hoe laat ze naar bed gaan.
Maar hun voordeur grenst aan een andere straat. Ik zie ze derhalve alleen in hun rechthoekige kamers, wat ze daarbuiten doen weet ik niet. Laat staan dat ik ze zou herkennen in de supermarkt. Best vreemd.
Dezelfde fascinatie vormde het startpunt van de fotoserie Cubes van Agnew. Hij woont tegenover een appartementencomplex en bekijkt dagelijks 9 rechthoekige scènes.
“I cannot stop wondering: What happens inside these rooms? What do their inhabitants think and feel? And why are they, seemingly, all alone?
And do they, maybe, think the same of me when they watch me watching them…?”
Via Seb Agnew
De gordijnen zijn echter vaak dicht dus veel valt er niet te fotograferen. Agnew besloot de scènes dan maar zelf te verzinnen én te bouwen:
Het bouwen van de rode cube, kun je hier zien:
Agnew maakte in anderhalf jaar tijd 9 diorama’s, ofwel een miniatuurset waarin hij later met Photoshop een mens toevoegt. Dat moet ook wel, want er past nauwelijks een hand in de sets die Agnew creëert. De 9 cubes horen bij elkaar, en wel in deze volgorde:
De uitvoering van deze serie is mij iets te conceptueel. Zo geeft Agnew aan dat de cubes onderling metaforisch en visueel zijn verbonden. Veel verder dan de felle kleuren kom ik niet, iets wat ik niet per sé een verbindend element vind. Op zijn website valt te lezen:
The cubes are visually held together and connected by means of water running through the walls of the building.
Ik heb flink zitten kijken, maar ik zie toch echt geen water terug in álle cubes. Wat mij betreft had hier geen ingewikkeld conceptueel verhaal achter hoeven zitten, het voelt nu een beetje gekunsteld. Niet overal hoeft een diepzinnig sausje overheen.
Voor wie toch meer diepgang wil rondom hetzelfde thema, lees dan eens over dit creepy fotoproject.
Andere diorama’s
Zin in meer diorama’s? Cortis & Sonderegger maken iconische foto’s in miniatuur na. Daar maken ze dan weer een foto van die exact lijkt op de originele foto. Als kijker weet je niet meer wat nu echt is en wat niet. En dat is dus precies de bedoeling.
Wat grimmiger van toon zijn diorama’s die zijn gemaakt als studiemateriaal voor forensisch onderzoek. Wat je ziet zijn bloederige plaats delicten.