Ook Hopper stond op iemands schouders

Erg origineel is het niet, maar ik ben fan van het werk van Edward Hopper. Ik kwam er onlangs achter dat ook hij een leermeester had: Martin Lewis. Nooit van gehoord. Vreemd, want ik vind zijn etsen stiekem misschien wel beter dan de platen van Hopper.

Geen tabula rasa

Niemand komt zijn leven door als onbeschreven blad. Al vanaf de eerste huilbui zuig je jezelf vol met informatie over alles om je heen. Actie, reactie, kleur, geur, aanrakingen en als je ouder wordt vaardigheden, verhalen, ideeën. Iedereen krijgt een unieke mengelmoes te verwerken. In combinatie met je karakter leidt dat tot wie je bent, op dit moment.

Ook Edward Hoppers’ blad is volgekladderd. Zo keek hij de kunst van het etsen af bij zijn docent Martin Lewis. En daarmee kreeg hij wellicht ook – bewust of onbewust – wat mee van de stijl die Lewis hanteerde.

Want die toont flinke gelijkenissen met het werk van Hopper. Maar nu is Hopper bekend, en Lewis niet.

Ten tijde van de Grote Depressie was Martin Lewis er lustig op los aan het etsen. Maar er was geen markt voor zijn werk, dus voorzag hij in zijn levensonderhoud door anderen het vak te onderwijzen. En dat etsen deed hij bepaald niet onverdienstelijk:

Voor Hopper viel het kunstzinnige kwartje nadat hij leerde etsen (zo blijkt uit zijn biografie):

“After I took up my etching, my painting seemed to crystallise”

Via Messy Nessy

Hopper en Lewis werden vrienden en exposeerden regelmatig hun werk samen. Toen Hopper bekend werd, verwaterde hun relatie. Daar kun je natuurlijk allerhande broeierige conclusies bij verzinnen, maar dat is speculatie.

Eenzaamheid

We kunnen het ze niet meer vragen, dus alles wat ik hier zeg ik giswerk. Maar beide kunstenaars trekken me aan vanwege de stedelijke eenzaamheid die van de platen afstraalt. Bij Edward Hopper is dat vaak letterlijke eenzaamheid: je ziet maar één persoon, vaak voor zich of haar uit peinzend. Lewis zet meestal ook één persoon centraal, maar heeft bijna altijd anderen in de achtergrond. En beiden gebruiken licht als belangrijk compositorisch element.

Maar Hopper zegt van niet

Ondanks de gelijkenissen die ik zie, zegt Hopper dat hij geenszins is beïnvloed door Lewis.

“When I decided to etch, he, who had already done some, was glad to give me some tips, on the purely mechanical processes, grounding the plates, printing etc.”

Jammer, en ook een beetje flauw van Hopper. Ik ga nog maar eens naar de etsen van Lewis kijken 🙂