De meeste fotografen spitsen zich toe op één tak van fotografie. Maar niet Nadav Kander. Zo won hij een World Press Photo award (nieuwsfotografie), hangt zijn werk in de National Portrait Gallery (portretfotografie) en krijgt hij vele commerciële opdrachten (waarvoor zelfs de oerhollandse Bijenkorf ook ooit diep in de buidel tastte).
En daarnaast maakt hij vrij werk, gewoon, voor zichzelf. En voor ons natuurlijk, want dat werk is prachtig. Neem bijvoorbeeld het boek Yangtze: the long river.
De Yangtze rivier
Het is een onvoorstelbaar gegeven: van de gehele wereldbevolking woont 1 op de 18 mensen aan de Yangtze.
1 op de 18!
Kander wilde China fotograferen. Maar dat is wel erg alomvattend. Hij zocht een scherpstelpunt, iets dat symbool kon staan voor de enorme veranderingen die het land momenteel ondergaat. En dat vond hij in de rvier de Yangtze. Immers, het hele Chinese leven én de industriële revolutie is te zien langs de oevers van deze 6400 km lange rivier.
Kander maakte tussen 2006 en 2008 vijf reizen langs de oevers. Telkens ging hij 10 dagen op pad, langs steeds weer een ander stuk rivier. Hij werd vergezeld door een gids en een vertaler.
Na zijn eerste reis kwam hij terug met foto’s die het leven van dichtbij vastlegden. Interieurs, gezinnen, een waslijn vol met kleding. Het landschap erachter was opvulling.
Achteruit stappen
Maar Kander stapte steeds verder achteruit, tijdens die vijf reizen. langzaam verschoof zijn blik juist naar dat landschap. De mens werd steeds nietiger.
“I found myself stepping back a lot, people were getting smaller and smaller in my pictures.”
~ Nadav Kander
De meeste foto’s van die eerste reis vinden we niet meer terug in het uiteindelijke fotoboek van Kander.
Metafoor
China ondergaat momenteel een grootschalige industriële en economische revolutie. Kander gebruikt de Yangtze-rivier als metafoor voor deze grootschalige verandering. Langs die oevers zien we megalomane bouwwerken. Soms in opbouw, dan weer wordt er afgebroken, en soms lijkt het af te zijn – voor nu.
Op bijna alle foto’s zien we mensen, maar zij zijn klein en nietig afgebeeld. Ze doen er niet toe, niet in the grand scheme of things, de grootse plannen van China.
Esthetische smog
De gele tint in zijn beelden is geen esthetische keuze. Nee, het is de smog als gevolg van ernstige luchtvervuiling. Kander was echter blij met het gebrek aan strakblauwe luchten. Hij vindt de uniformiteit en zachtheid van de hemel in combinatie met de ingetogen kleuren mooi. Bovendien verwijst het impliciet naar wat de Yangtzer-rivier óók doet: het is de grootste vervuiler van de Stille Oceaan.
Epische stilte
De enorme ruimte, de futiele mens, die idioot grote bouwwerken… Het resulteert in ontzag voor wat we allemaal verzinnen, voor wat er allemaal ‘moet’ gebeuren met onze omgeving. Dat effect van groot vs. klein wordt nog eens versterkt doordat Kander heeft gefotografeerd met een technische camera.
“It is about the beauty of domesticity pitted against the hugeness of our ideas”
~ Nadav Kander
Waar Kander zijn inspiratie vandaan haalt
Hieronder vind je een presentatie van Kander over welke kunstenaars en fotografen hem inspireren en waarom. Het geeft een klein inkijkje in het brein van Kander en zijn heerlijk nuchtere blik. Zoals terug te horen in zijn opmerking over portretfotografie:
“Portrature is not about looking into the soul of somebody else, that is such horse shit”
En zo is het. Wat het dan wél is volgens hem, kun je hieronder horen (op minuut 8).