Deze zomer gingen 18 fotografen op pad om heel Rotterdam op ieder moment van de dag fragmentarisch vast te leggen. Waaronder ik, in Kralingen-Crooswijk. Mijn foto’s zijn nu definitief. En oja, er kan gestemd worden. Op de beste foto. Of op de fotograaf met de meeste vrienden.
Ik was er onbekend, in Kralingen-Crooswijk. Dus liep ik er vele kilometers en maakte ik legio foto’s. Na de verbreding van honderden foto’s moest ik weer versmallen. Wat wilde ik laten zien? Ik wilde me niet laven aan de geijkte clichés. Géén spelende kinderen op het strand van de Kralingse Plas. Wél een verlaten glijbaan bij nacht in diezelfde plas. Bij de beelden leverde ik onderstaande tekst aan. Zodat de serie een tekstueel jasje krijgt.
Serietoelichting Kralingen-Crooswijk
Sometimes we think we want to disappear
But all we really want is to be found
Kralingen-Crooswijk is een permanent decor van vele toneelstukjes van evenzovele levens. Maar soms faciliteert zij ook kleine ontsnappingspogingen – weg van dat openbare toneel, weg van de blik van anderen.
Ik zocht naar die argeloze momenten waarin iemand even vergeet dat hij bestaat. Een kleine vlucht, soms mentaal, soms fysiek, soms in een ander.
Leading image
Uit alle 18 series koos de jury telkens één zogenaamde leading image. Ofwel, het sterkste beeld van de serie – volgens hen dan. Uit mijn serie is dat de ‘glijbaanfoto’ geworden. En die is dan ook meteen het startpunt van de serie. Dus zo begint de dag in Kralingen-Crooswijk:
04:00 – 06:00
12:00 – 14:00
18:00 – 20:00
22:00 – 00:00
