Mijn 30-dagen project: deel twee
Ik maakte 30 dagen lang iedere dag een foto. Er waren geen restricties; alles mocht. Zolang ik maar tenminste één foto opleverde per dag. De eerste 15 deelde ik al eerder op dit blog. Hierbij
Ik maakte 30 dagen lang iedere dag een foto. Er waren geen restricties; alles mocht. Zolang ik maar tenminste één foto opleverde per dag. De eerste 15 deelde ik al eerder op dit blog. Hierbij
Ik fotografeerde te weinig en schreef daar onlangs over. Mijn zelfverzonnen remedie: 30 dagen achter elkaar iedere dag een foto maken. Hierbij de oogst van de eerste 15 dagen, plus een paar filosofische inzichten. Photographers’
Tankstations zijn nondescripte plaatsen, er gebeurt nooit iets van belang. Maar ik heb een zwak voor ze, vooral ‘s avonds, als zo’n lichtbak je schreeuwerig toeschijnt. Jaren geleden maakte ik er een fotoserie van. Ik
Dit artikel kwam met moeite uit mijn vingers. Omdat ik immens verveeld was en niks fotografisch me écht kon boeien deze morgen. Verzetten heeft geen zin; ik kan dus maar beter óver dat vervelen gaan
Ik roep als het even kan dat om te leren kijken, je vooral veel moet fotograferen. Maar dat heeft ook een keerzijde. Want als je door je sluiter kijkt, bekijk je de wereld achter een
Het is verleidelijk om door een stad te banjeren en erop los te fotograferen. Maar als je nergens lang blijft hangen, zie je wat andere voorbijgangers óók zien. Het kan ook anders. Blijf eens op
Als je de overzichten van 2017 moet geloven, bestond het jaar enkel uit hoogtepunten. Ik keek echter met een andere bril naar de 8.820 foto’s die ik heb gemaakt in 2017. Wat was nu eigenlijk
Jawel, mijn volgende Noordereilandserie is af. Deze keer keek ik door de ogen van minimensjes naar dat ineens zo grote Noordereiland. Ik kocht er 100 (van die mensjes), waarvan er 12 in de Maas zijn
Een paar maanden terug koos straatfotograaf Alex Webb 8 van mijn foto’s uit. Die vormden samen mijn eindserie van de workshop die ik in Rome bij hem volgde. Maar nu ik met een frisse blik
Oeps. Ik had mezelf voorgenomen om iedere twee maanden een serie te maken in de geest van een bepaalde fotograaf. Helemaal volgens plan loopt het niet. Ik ben namelijk simultaan bezig, oftewel, ik stap tegelijkertijd
Stel: je mocht met je huidig fotografisch inzicht terug naar een tijdstip in je verleden om het nog eens vast te leggen. Wat zou je kiezen? Ik zou teruggaan naar een kopermijn in Zweden die
Er is niet één recept voor de beste workflow. Maar wat wél helpt, is kijken hoe anderen het doen. Inmiddels heb ik heel wat truukjes van andere fotografen ‘gejat’. Daarom nu eens een kijkje in
Ik ben nét terug uit Rome, waar ik een 5-daagse workshop volgde bij één van mijn grote helden: straatfotograaf Alex Webb. Die dagen zaten berstensvol fotograferen, filosoferen, editen, frustratie en inspiratie. Alles dwars door elkaar
Zo, de eerste Noordereilandserie van 2017 is af. Dit keer geen jaarserie maar zes series in één jaar, waarbij ik de bril van een andere fotograaf opzet. Ik moest dit project daarom anders aanpakken dan mijn
Dit jaar begin ik aan mijn vierde fotoserie van het Noordereiland in Rotterdam. Ik heb al eindeloos veel rondjes gelopen op het eiland maar ik zie steeds meer, dus ik ga ermee verder. Althans… deze
Dit was voor mij het jaar waarin Kronkeling tot wasdom kwam. Het aantal bezoekers steeg explosief (mede dankzij de nieuwsbrief) én ik ging meer fotograferen, veel meer. Een terugblik, omdat iedereen dat nu eenmaal doet rondom een
Op vakantie naar Iran, daar krijgen veel mensen kortsluiting van in hun hoofd. Ik ook een beetje, maar ik hou er wel van om mijn vooroordelen de kop in te drukken. Dus ging ik ernaartoe, samen
Als je kiest voor straatfotografie moet je het doen met wat je krijgt voorgeschoteld; een hele berg momenten, dwars door elkaar heen. Maar hoe zorg je ervoor dat je nu juist het beslíssende moment vastlegt,
Deze zomer gingen 18 fotografen op pad om heel Rotterdam op ieder moment van de dag fragmentarisch vast te leggen. Waaronder ik, in Kralingen-Crooswijk. Mijn foto’s zijn nu definitief. En oja, er kan gestemd worden. Op
Ik ben gewend om áchter de camera te staan. Ik bepaal altijd hoe het hier en nu wordt vastgelegd en ben daar derhalve nooit onderdeel van. Maar nu even wel, voor De Kracht van Rotterdam.
Mijn wijk is bekend: voor fotografie-initiatief De Kracht van Rotterdam ga ik Kralingen-Crooswijk fotograferen in vier tijdslots. En daarom stond ik dus bij nacht en ontij tot mijn knieën in de Kralings Plas. Voor een foto
Het is tijd voor een tussentijdse update van mijn derde jaarlijkse Noordereilandserie getiteld Kant noch wal. Voor het eerst koos ik een abstract thema. Mijn eigen stijl is verhalend, dus dit was een ver-van-mijn-bed-show. Dacht
Onlangs stuurde ik dit portfolio in. Omdat ik mee wilde doen aan fotowedstrijd De Kracht van Rotterdam. Deze week hoorde ik dat ik – met 5 andere amateurfotografen – ben geselecteerd. Samen gaan we Rotterdam vastleggen,
Ik volg momenteel een fotocursus Stedelijk Landschap. In die cursus kreeg ik een envelop met daarin de tekst: fotografeer een naoorlogse nieuwbouwwijk. In Rotterdam is dat allerminst een uitdaging. Ik ging op zoek naar dé naoorlogse nieuwbouwwijk.
Als je het buitenland bezoekt ben je geneigd de mooie, bijzondere dingen te fotograferen. Maar vaak fotografeer je ‘het strikje’ dat om de stad heen zit, en niet de stad zelf. Hoe voorkom je dat
Een foto is het gevolg van een keuze uit miljoenen mogelijke composities. De meeste van die keuzes maak je onbewust. Maar wil je beter worden in fotografie, dan moet je jezelf dwingen om alle keuzes expliciet te maken
De pest van digitaal fotograferen is dat alles op je harde schijf verdwijnt. Je maakt beelden, je kijkt er even naar, en hop, door naar de volgende. Zonde! Want echt kijken leer je door láng
In 2016 speelt de achtergrond een belangrijkere rol in mijn wekelijkse foto van het Noordereiland. Daarvoor probeer ik elementen uit het stedelijk landschap zó in te zetten dat er een geslaagd beeld ontstaat, een kloppende compositie. Niet het
In 2013 bezocht ik een Deens dorpje met de sprookjesachtige naam Humblebaek. Ik maakte daar een foto die ik nog steeds als mijn signature piece beschouw. Onlangs was ik in de buurt en ging terug naar dezelfde plek.
Mijn fotoproject van 2015 is afgerond: een jaar lang heb ik wekelijks het leven op het Noordereiland vastgelegd. Ieder weekend wandelde ik doelloos over het eiland en fotografeerde ik wat mij opviel. De grenzen waren