Fotografie is het vastleggen van licht. Dat is dus altijd het eerste element wat je moet registreren. Waar staat de zon? Is het licht zacht of hard? Wanneer je fotografeert op straat moet jíj je aan
Holly Andres vertelt kleine fotosprookjes waarvoor ze uit haar eigen verleden put. Nauwgezet regisseert ze haar geheugen in mierzoete plaatjes met een laagje donkere suspense. Sprookjes moeten worden verteld van begin tot eind. Daarna mag
Van de 45.000 kleurendia’s van Nederlands beroemdste fotograaf Ed van der Elsken is zo’n 70% aangetast door schimmel. Langzaamaan vervagen de kleuren totdat er uiteindelijk niks meer rest. Gelukkig doet het Nederlands Fotomuseum daar nu
In 1990 zag Adobe Photoshop het levenslicht. Daarmee werd het een stuk makkelijker om beelden te manipuleren. Vóór Photoshop gebeurde dat netzogoed, maar dan bleef het bij het slanker maken van een taille middels wat verf, het
Foto’s liegen de waarheid, dat is bekend. Maar zodra foto’s liegen in de journalistiek wordt het link. Want daar hoort de waarheid te regeren. Persbureau Reuters heeft weer eens een nieuwe maatregel genomen om het gesjoemel
Ergens hier ver vandaan, op een buitenpost boven de poolcirkel aan de Barentszzee, leeft een man; één man, Vjatseslav Korotki. Hij is meteoroloog en noteert al 30 jaar nauwgezet de weersomstandigheden van dit stukje wereld dat
Een verjaardag in een Nederlandse huiskamer: er is voor iedereen een (klap)stoel neergezet, waardoor je nergens meer kunt staan. Noodgedwongen zitten we zij-aan-zij in een kringetje. Periodiek gaat het schaaltje met kaas en worst rond.
New York eind jaren dertig: Weegee sliep naast zijn politieradio – die altijd aanstond. Hij was vaak nog eerder bij het misdrijf dan de politie en fotografeerde de nog warme lijken, in brand staande panden en
Iedere hondenbezitter legt zijn hond periodiek het menselijke wasritueel op. Want anders gaan ze zo stinken, en stinkende huisgenoten moeten we niet. Sommigen ondergaan het gedoe lijdzaam, anderen verzetten zich hevig. Eens in de zoveel tijd móet
Modefotografie… Geënsceneerd. Opgefluft. Nep. Moeilijke jurken die nooit iemand zal dragen. Dat was mijn (nogal kortzichtige) idee bij deze tak van de fotografie. Totdat ik het werk van Horst P. Horst in het Nederlands Fotomuseum bezocht. Horst
Soms grijpt een foto je, iedere keer dat je ernaar kijkt roept het een emotie op. Dat kan zijn omdat het beeld een beroep doet op je empathie of goedkoper gezegd: je sensatiezucht. Een aangespoeld kinderlijkje. Een opengeklapte
In 2015 is het Noordereiland zwart-wit. In het bijzonder de mensen óp dat eiland. Want wie zijn eigenlijk die 3.628 bewoners op die kilometerlange strook eiland in de Maas? Hieronder vind je de visuele bloemlezing tot nu toe. Week
In de zonnige maar ietwat macabere wereld die de Amerikaanse fotografe Julie Blackmon schetst in haar foto’s, zijn de kinderen verzonken hun eigen fantasiewereld. En als er toch een volwassene in de buurt is, zien we daarvan
Anderhalf jaar lang sjokte Marie-José Jongerius in het donker met haar camera over Maasvlakte 2 in aanbouw. Met schaarse verlichting ter plaatse fotografeerde zij de aanleg. Het resultaat zijn raadselachtig industriële foto’s. In de Noordzee, ten
Een foto nemen van het Rijksmuseum, de Eiffeltoren of de Spaanse trappen? Dat gaat je niet lukken met de Camera Restricta. De lens trekt zich terug, het beeld gaat op zwart. Want hier zijn al genoeg
Zodra je uitzoomt, blijkt de mens niets anders dan kuddedier. De Italiaanse fotograaf Massimo Vitali zoekt plekken op waar wij ons en masse graag begeven voor ‘het grote genieten’, verheft zichzelf vervolgens en maakt een foto.
Gemaakt door Peter Lik, een Australische fotograaf. Of beter: een slimme zakenman. Zijn foto’s roepen associaties op met Windows bureaubladachtergronden en ingelijste posters aan de muur van een dertien-in-een-dozijn hotelkamer. Waarom, in hemelsnaam, betaalde iemand onlangs 6,5 miljoen dollar voor zo’n foto?
Straatfotografie heeft vele valkuilen. Over sommigen spring ik blasé, andere tuimel ik head-first in. Onlangs was ik in Londen met vrienden. Niet om te fotograferen, maar sinds ik de Fujifilm X100t heb, is mijn rechterhand bijna vergroeid met mijn
De tentoonstelling The Family of Man is een lofzang op de mensheid, het leven en de fotografie. In 1955 aangekondigd als: “De grootste fotografische tentoonstelling aller tijden, 503 foto’s uit 68 landen, samengesteld door Edward Steichen van het
Een groep New Yorkers kletst op de kade van de Hudson. Ze kijken naar elkaar, en niet naar de groeiende rookwolk van puin en vuur en stof achter hen aan de overkant, waar mensen op
We schrijven 1838. Louis Daguerre maakt een foto van een Parijse straat, zeven minuten lang. We zouden een drukke straat moeten zien, maar alles is verlaten. De mensen zijn verloren gegaan in de lange sluitertijd.
Straatfotografie als genre is bizar veelomvattend, soms bijna verlammend. Zodra je je voordeur verlaat, komt alles in aanmerking. Toch hebben alle bekende straatfotografen een duidelijke focus. Hoe doen ze dat? Grofweg zijn er twee methodes waarbinnen je bijna
Op 10-12 juli was straatfotograaf Eric Kim in Amsterdam voor de 3-daagse Advanced Street Photography Workshop. 16 deelnemers, waaronder ik, werden zowel theoretisch als praktisch uitgedaagd om over onze eigen grenzen heen te gaan. En dat
Foto’s maak je al snel in overvloed. Maar foto’s afdrukken doet bijna niemand meer. Want 1688 vakantiefoto’s op papier kost een vermogen. En keuzes maken in die berg visuele diarree – daar heeft dus niemand meer zin in
Begin 20e eeuw werden foto’s door kunstenaars slechts gebruikt als voorstudie voor hun schilderij. Het schilderij was de kunst, de foto enkel een middel om daartoe te komen. Maar het tij is gekeerd en fotografie hoeft
Fotografencollectief Magnum heeft een leuk marketingstuntje bedacht en heeft 50 van haar fotografen gevraagd naar hun image that changed everything. Nogal pompeus, maar vooruit. Het is de bijgesloten motivatie van de fotograaf die het interessant maakt. Ik kan me niet
Een kijkje behind the scenes van mijn wekelijkse wandeling voor de Noordereilandserie in zwart wit. Want de foto die ik kies, is er één van soms wel 40 pogingen. En eigenlijk leer je juist het meest van die
Geïnspireerd door de kleurige vlakverdeling van Jared Krause bekijk ik het Noordereiland ook eens met een wat abstractere blik. Dit keer dus niet gericht op de inhoud maar enkel op de vorm en de vormgeving.
Ja! De wetenschap heeft een algoritme in elkaar geklust dat mooie foto’s herkent. Eh… wát? Zijn we al zover dat ook ons oordeelsvermogen inmiddels volledig geautomatiseerd kan worden? Die afslag had ik even gemist. Reden
De eenzaamheid waait als een gure wind door de foto’s van Clarissa Bonet. Naargeestig, maar ook wel een beetje lekker. De dolende voorbijganger is alleen, maar wordt omarmd door megalomane gebouwen en muren. Hard en kil. Maar ook