De foto’s uit de serie Wild Style zijn zó mierzoet dat het bijna pijn doet aan je ogen. En zo zijn ze ook bedoeld: ze vormen een pastiche van ons gedrag. Want wij antropomorfiseren honden en
De donkere strepen over het serene landschap doen in eerste instantie denken aan de inktstrepen van een defecte printer. Maar wat je ziet is – letterlijk – een vogelvlucht. Zwermen vogels in beweging, waarbij hun
Mijn wijk is bekend: voor fotografie-initiatief De Kracht van Rotterdam ga ik Kralingen-Crooswijk fotograferen in vier tijdslots. En daarom stond ik dus bij nacht en ontij tot mijn knieën in de Kralings Plas. Voor een foto
Wat gebeurt er in die fractie van een seconde op het moment dat je op de knop van je spiegelreflexcamera drukt? Bijzonder veel. Er zijn reeds lange, technische artikelen over geschreven. Maar er is ook
Het is tijd voor een tussentijdse update van mijn derde jaarlijkse Noordereilandserie getiteld Kant noch wal. Voor het eerst koos ik een abstract thema. Mijn eigen stijl is verhalend, dus dit was een ver-van-mijn-bed-show. Dacht
De bloemencorso: maandenlang zwoegen aan een mobiele stellage waarmee een ochtendje door het dorp wordt gereden. Een handjevol mensen kijkt – bijna lijdzaam – toe. De uitbundigheid zit hem enkel in de wagens, niet in het volk. Tom
Onlangs stuurde ik dit portfolio in. Omdat ik mee wilde doen aan fotowedstrijd De Kracht van Rotterdam. Deze week hoorde ik dat ik – met 5 andere amateurfotografen – ben geselecteerd. Samen gaan we Rotterdam vastleggen,
Je kunt je natuurlijk abonneren op Focus, Zoom of FotoDigitaal. Dan leer je alles over sensoren, pixels en hoe je een zonsondergang moet fotograferen. Word je daar een beetje moe van, blader dan eens door British Journal
Een heleboel zie je niet omdat je niet kíjkt. Maar sommige dingen kúnnen we nu eenmaal niet zien, omdat ze buiten het – voor ons – zichtbare licht vallen. Fotograaf Edward Thompson deed daar wat
Otto Snoek kijkt de Rotterdammer recht in de ogen en flitst hem nietsontziend in het gelaat. Het straatbeeld is bij hem een rare soep van mensen, dingen en emoties die allemaal geen donder met elkaar
Ik volg momenteel een fotocursus Stedelijk Landschap. In die cursus kreeg ik een envelop met daarin de tekst: fotografeer een naoorlogse nieuwbouwwijk. In Rotterdam is dat allerminst een uitdaging. Ik ging op zoek naar dé naoorlogse nieuwbouwwijk.
Op oude schilderijen staan paarden in galop consequent verkeerd afgebeeld. Dat komt omdat niemand wist hóe een paard galoppeert. Onze ogen registreren geen details van een onderwerp in beweging. De fotograaf Eadweard Muybridge lostte dit
Deze foto circuleerde de afgelopen dagen in het nieuws. We zien de vertegenwoordigers van de zes landen die de EU hebben opgericht. Ze wandelen en trekken moeilijke gezichten. Dat hoort, want ze zijn met iets
Zien is meer denken dan kijken. Want veel van wat je ziet, zie je omdat je het verwacht of omdat het je interesse heeft. Om daar los van te komen en álles waar te nemen,
Als je een foto maakt, vertaal je een driedimensionele ruimte naar een tweedimensionaal plat vlak. Georges Rousse speelt met dat gegeven en maakt een driedimensionale ruimte al tweedimensionaal nog vóór hij het fotografeert. Hoe? Door er een
Anderhalf jaar geleden startte ik met Kronkeling, resulterend in nu 100 artikelen. Sinds een half jaar groeit het bezoekersaantal explosief, evenals het aantal nieuwsbrieflezers. Maar waarom begon ik er eigenlijk mee, en waar haal ik mijn
Je kunt ook de waarheid samenvoegen in één foto. Peter Funch fotografeert honderden mensen op dezelfde locatie, plukt daar één type mens, gedraging of handeling uit en zet ze netjes bij elkaar in één foto. Het
Kleur is óók gewoon maar een subjectieve aangelegenheid. Als gevolg van een hikje in je visuele systeem kun je deze zwart-wit foto ook – voor heel even – als kleurenfoto ervaren. Je moet daarvoor enkel even je
Als je het buitenland bezoekt ben je geneigd de mooie, bijzondere dingen te fotograferen. Maar vaak fotografeer je ‘het strikje’ dat om de stad heen zit, en niet de stad zelf. Hoe voorkom je dat
Hoe leer je beter kijken naar foto’s? Door veel te kijken naar het werk van fotografen. En dan het liefst in de volgorde zoals de fotograaf die had bedacht, meestal vormgegeven middels een fotoboek. Je
Soms zie je een omgeving beter als er iets vreemds in is gepropt. Vanuit die gedachte werkt de Fransman Charles Pétillon. Zijn kunstwerken in de serie Invasions bestaan uit honderden witte ballonnen op onopvallende openbare plaatsen. Dankzij
Op internet wemelt het van de goedbedoelde gratis fotografiewebinars. Over camera’s, technieken, over hoe je een zonsondergang fotografeert. Maar zelden gaat het om het verhaal áchter fotografie; het medium zelf, hoe het zich heeft ontwikkeld,
Een plaats delict fotograferen omstreeks 1900, hoe deed je zoiets? Alphonse Bertillon ontwikkelde een nieuwe methodiek, gericht op volledige objectiviteit. De foto mocht niet liegen. Het resulteerde in een scala aan lugubere taferelen, vastgelegd met steeds
Het was natuurlijk een kwestie van tijd: een app die je gezicht op straat herkent en succesvol linkt aan je social media profiel. We zijn er nog maar een paar landgrenzen van verwijderd; in Rusland gebruiken
Een argeloze bezoeker van een foto-event keek naar een foto van Steve McCurry en zag een joekel van een Photoshop fout. Dus daar gaan we weer; het heetgebakerde debat over de dunne lijn in de
Er zijn fotografen van allerhande pluimage. Het werk van de één blaast je omver, terwijl het werk van de ander je koud laat. Om je eigen smaak te leren kennen én je eigen stijl te ontwikkelen,
De wereld van Matthieu Venot is een kleine, voorspelbare en rechtlijnige wereld gemaakt van pasteltinten en geometrische vormen. Mensen zijn er volstrekt afwezig. Het is er fijn toeven. De wereld bestaat uit een verzameling overzichtelijke zaken,
Het formaat van de foto bepaalt mede wat je ervan vindt. Beide uiteindes van het spectrum – heel groot of heel klein – associeer je met iets waardevols. En daar maken fotografen en galeriehouders gretig
Je kunt, mits je klinisch dood bent, je in laten vriezen bij een temperatuur van -196 graden. Het te bewaren weefsel wordt zo behandeld dat het in principe onbeperkt houdbaar blijft. Of iemand je ooit weer zal
We poseren voor de camera als ware het een tweede natuur. We lachen, trekken een gekke bek. Vroeger was het maken van een foto echter een serieuze aangelegenheid. Het resultaat was een waardevol bezit dat