In de ideale wereld heb ik altijd een voorraad artikelen. Voor de keren dat het op zondagochtend even niet wil. Of ik gewoon geen zin heb om te schrijven. Maar na 10 jaar bloggen concludeer ik: een voorraad maken lukt me niet. De paar keer dat ik het probeerde, ging het faliekant mis.
Mijn schrijfproces voor dit blog
Op zondagochtend klik ik op nieuw bericht en staar ik even naar een knipperende cursor. Vervolgens kijk ik in mijn ideeënmapje in Notion, blader ik door mijn notitieboekje en struin ik andere blogs af via Feedly (schreef ik eerder al eens over). Dan begin ik met schrijven. Vaak is dat onsamenhangend gebrabbel (steekwoorden en losse zinnen) waaruit gaandeweg een onderwerp boven komt drijven. Dat is altijd iets waarover ik op dat moment wil schrijven.
Vervolgens doe ik dat nog een keer (voor het tweede artikel), klus ik de nieuwsbrief in elkaar en druk ik op verzenden. Dit hele gebeuren beslaat gemiddeld 3-4 uur.
Maar soms moet ik “vooruitkronkelen”, zoals de onbezoldigde redacteur van dit blog het ooit is gaan noemen. Bijvoorbeeld wanneer we op vakantie zijn op de dag dat er een nieuwsbrief staat gepland. Wat er dan gebeurt, is ellendig. Ik pik een willekeurig moment vóór de vakantie en begin met schrijven. Vaak volgt daarna nog zo’n moment. En nog één. Ik doe er met gemak dubbel zo lang over voordat ik alles klaar heb staan.
En dat komt omdat de deadline niet “vanmiddag” is, maar volgende week, als ik met vakantie ga. En dan doe ik er dus een week over.
De Wet van Parkinson
Het is een wetmatigheid die een eigen naam heeft: de Wet van Parkinson:
De benodigde tijd voor een taak past precies in de hoeveelheid beschikbare tijd. Ik pas mijn werktempo simpelweg aan.
Dat ziet er dan zo uit:
Zorg voor deadlines
Dat ik uberhaupt schrijf voor dit blog, is omdat ik ooit begon te roeptoeteren dat ik eens per twee weken op zondag een nieuwsbrief verstuur. Daarna moest ik wel. En daar teer ik nu nog steeds op.
In fotografie maak ik ook gebruik van deadlines. Door een opleiding te volgen (mijn tijd aan de Fotoacademie was mijn meest productieve periode), door me in te schrijven voor workshops. Je kunt natuurlijk ook meedoen aan fotowedstrijden of Mentoraten. Of je start een collectief met andere fotografen en komt periodiek bij elkaar om werk te bespreken.
Zorg, kortom, dat je een deadline hebt. En leg die deadline dan niet al te ver in de toekomst 🙂