Eindelijk: een fotografenindex op deze site
Het was een klusje wat ik al een tijd op mijn lijst had staan. Iets waar ik geen zin in had omdat het zo weinig inspirerend is. Maar soms moet je zin máken. En dat
Het was een klusje wat ik al een tijd op mijn lijst had staan. Iets waar ik geen zin in had omdat het zo weinig inspirerend is. Maar soms moet je zin máken. En dat
Ik ben nét terug uit Rome, waar ik een 5-daagse workshop volgde bij één van mijn grote helden: straatfotograaf Alex Webb. Die dagen zaten berstensvol fotograferen, filosoferen, editen, frustratie en inspiratie. Alles dwars door elkaar
Zo, de eerste Noordereilandserie van 2017 is af. Dit keer geen jaarserie maar zes series in één jaar, waarbij ik de bril van een andere fotograaf opzet. Ik moest dit project daarom anders aanpakken dan mijn
Je ontmoet wel eens een persoon waarvan je denkt: iemand zou dat leven vast moeten leggen. En gelukkig komt die gedachte soms op bij mensen die dat ook kúnnen, dat vastleggen. Daarom volgde Hanne van der
Ik was eigenlijk wel benieuwd naar Tefaf, die jaarlijkse beurs in Maastricht waar je gewoon een werkje kunt kopen voor een miljoen of wat. De totale waarde van alles wat daar hangt telt op tot 4,5
Mijn ideeënboekje stond inmiddels weer veel voller dan waar ik allemaal over kan schrijven. Daarom hier het restant dat het niet heeft gehaald tot een artikel, maar wél leuk genoeg is om even te bekijken
Ik ben geselecteerd voor de 5-daagse workshop Finding your Vision van Alex Webb in Rome. Eind maart is het zover. Maar voor ik daar met mijn eigen werk aan de slag ga, leek het me
Het intrigeert me al een tijdje: de rol die fotografie speelde onder Obama, en de bijna volledige afwezigheid van een beeldenstroom onder Trump. Sinds Trumps’ aanstelling deelt het Witte Huis enkel officiële beelden waarin Trump een
Jezelf fotograferen als je net een zelfmoordpoging heb gedaan en met spoed bent opgenomen in een psychiatrische inrichting. Laura Hospes deed het. Zij maakte portretfoto’s op momenten dat ze er slecht aan toe was, heel
Croppen – of je foto bijsnijden – is een klusje van enkele seconden. En dat maakt het verleidelijk om ‘lui’ te fotograferen. Gemak dient de mens, is het niet? Nee. Want je betaalt er een
De foto’s van Marcus DeSieno moet je eerst zíen, zonder context. Daarna mag je pas het bordje lezen. Of in dit geval de blogpost. En dan nog een keer terugkijken, met een volstrekt andere bril
Het Nederlands Fotomuseum is mijn lievelingsmuseum. Omdat zij snappen hoe je een verhaal vertelt. Je vindt daar nooit zomaar wat foto’s aan de muur, noch vind je er bordjes met wazige teksten. Ook de huidige
Henry Wessel, ik kende hem niet. Per toeval stuitte ik op een foto die hij had gemaakt, en dat smaakte naar meer. De beelden die hij maakt zijn als visuele haiku’s: kleine gedichtjes – mooi
Het lijkt wel tovenarij, de foto’s van Inka & Niclas. En néé, ze gebruikten geen Photoshop. Wel eindeloos geduld en een kleurenflitser. Ruige landschappen geven zij een zuurstokroze aura mee. Het resultaat is een maffe
Eigenlijk wil ik veel meer schrijven en delen, maar als ik meer dan twee blogs per week schrijf, gaat dat ten koste van mijn fotografeertijd. Dus bedacht ik Kronkelkijkers: een vergaarbak van lees- doe- en
Vijf jaar geleden besloot ik om nooit meer naar de IKEA te gaan. Want dat is – vind ik – een onnodig harde confrontatie met de inwisselbaarheid van mijn bestaan. Dralend over dat meanderende pad zag ik alleen maar
Waarom zijn de stadsharten van Waddinxveen en – noem eens wat – Purmerend zo inwisselbaar? Fotografie geeft het antwoord, zo blijkt uit het fotoboek van Hans van der Meer. Hij toont een Nederland dat weerzinwekkend
Een jaar lang zat illustrator Christoph Niemann iedere zondag achter zijn tekentafel met een vel papier en een alledaags object. Dat object moest – letterlijk – onderdeel worden van een tekening. Maar wel met een volstrekt andere
Je zal maar een eigen fotograaf hebben. Eentje die iedere dag ruim 2000 foto’s van jou en je beslommeringen maakt. Pete Souza was meestal waar Obama ook was. Hij legde de cruciale momenten vast, maar
Dit jaar begin ik aan mijn vierde fotoserie van het Noordereiland in Rotterdam. Ik heb al eindeloos veel rondjes gelopen op het eiland maar ik zie steeds meer, dus ik ga ermee verder. Althans… deze
Internet staat er vol mee: reviews van camera’s en lenzen. Want als je de juiste camera hebt, kun je goed fotograferen. Toch? Zodra amateurfotografen de kans krijgen om met professionele fotografen te spreken, is de eerste vraag
Je chihuahua in een roze jasje steken is natuurlijk bespottelijk maar een eekhoorn met 30 outfits (voor iedere gelegenheid één) overtreft alles. Tommy Tucker leefde een glamoureus leven in de jaren ’40 van de vorige
Het tijdperk van het beslissende moment is bijna voorbij; straks wordt alles altijd vastgelegd. Althans, dat beweert fotograaf Clayton Cubbitt. Als alles wordt vastgelegd, kun je achteraf kiezen. Dan maakt het dus niet meer uit waar je bent
Grote steden slapen niet. Een stad roert zich, beweegt, geeft licht. Ook midden in de nacht. En ergens daar tussendoor leven mensen, omgeven door massieve gebouwen. Floriane de Lassée fotografeert die nachtelijke tegenstelling van mens
Dit was voor mij het jaar waarin Kronkeling tot wasdom kwam. Het aantal bezoekers steeg explosief (mede dankzij de nieuwsbrief) én ik ging meer fotograferen, veel meer. Een terugblik, omdat iedereen dat nu eenmaal doet rondom een
Sommige fotografen hebben hun leven lang genoeg aan iets héél kleins. Zoals een sneeuwvlok. Alexey Kljatov’s foto’s zijn een knap staaltje macrofotografie van sneeuwkristallen. En een ode aan de diversiteit van de sneeuwvlok. Want inderdaad, er
Zo, tijd zat, met die feestdagen. Reden genoeg om je eens onder te dompelen in wat theorie over fotografie. Natuurlijk wel praktische toepasbare theorie, want uiteindelijk moet je naar buiten en het gewoon dóen. Maar
Pichler leefde 9 maanden lang in de lucht van rottend voedsel. Zijn badkamer lag tsjokvol plastic bakjes met daarin wat een gemiddelde Europeaan zoal eet. De geur van rottende kip nam bezit van zijn appartement;
Begin december koos Time Magazine Donald Trump als meest invloedrijke persoon van 2016. En dan mag je op de cover staan. Alleen over die cover wordt sindsdien wild gespeculeerd. Heeft Time Trump per ongeluk zo
Al 30 jaar lang fotografeert Dorley-Brown het snelveranderende straatbeeld in zijn woonplaats Hackney, een slaapstadje in Engeland. Het toont de drang tot afbraak en weer opbouw, resulterend in een ordeloze maquette van bouwwerken die niet bij