Pas toen ik er met mijn neus bovenop stond, kon ik het handwerk van Gunnel Wåhlstrand ontwaren: een paar vlekjes op de verkeerde plek verraden urenlang gepiel (en frustratie). Maar drie stappen achteruit en ik
Onlangs bezocht ik Arles, een Frans dorpje dat momenteel overloopt van fotografie. Een middeleeuws klooster, kerken, kelders en voormalige fabrieken zijn omgebouwd tot in totaal 40 expositieruimtes. Daarnaast zijn er nog eens 141 kleinere locaties
Af en toe struin ik Youtube af, vol ongeloof over het gebrek aan goede fotografiekanalen terwijl fotografie immens populair is. Nergens vind ik een inhoudelijk en visueel sterk kanaal – enkel commerciële rommel. Tot deze
Wat doe je als je een foto ziet met daarnaast een bordje met tekst? Kijk je eerst goed naar de foto, of lees je eerst de tekst? Het is een reflex die maar moeilijk is
Kinderfeestjes. Vroeger ging ik op mijn verjaardag naar zwemparadijs Tropicana of bakten we hamburgers in de keuken van Mc Donalds. Tropicana bestaat niet meer en een feestje in de Mc Donalds is vloeken in de
Zo, ik ben alweer 200 artikelen verder. Tijd voor een nieuw logo! En dat mooie, ronde getal zette me aan tot denken over Kronkeling zelf. Wat (en vooral wie) wil ik ermee bereiken en wat
Het wordt me geregeld gevraagd: “Kun je dit even voor me photoshoppen?” Nee, dat kan ik niet. Mijn photoshopskills beperken zich tot héle simpele aanpassingen waarvoor ik google raadpleeg en dan netjes de benodigde stappen
Een kijkje in de spiegel. Want hoe graag wil jij eigenlijk fotograferen? Natuurlijk, je zegt tegen vrienden dat je fotografie als hobby hebt. En dat je met een project bezig bent. Of dat je ooit
Je bent nooit te oud voor megalomane projecten. Tenminste, zoiets moet Zofia Rydet hebben gedacht toen ze op 67-jarige leeftijd zichzelf ten doel stelde om alle huiskamers van Polen te fotograferen. Toen ze bijna 30
Eigenlijk schrijf ik nooit over camera’s en toebehoren want dat doet iedereen al. Bovendien interesseer ik me niet voor apparatuur. Het gaat mij om de kunst van het kijken. Maarja, zonder enige apparatuur kun je
Sommige foto’s zijn gewoon ronduit vervelend. Zoals de fotoserie In Anxious Anticipation van Aaron Tilley. De beelden wekken een tomeloze irritatie op. En een enorm gebrek aan voldoening. Want ik wil juist het moment kort
Vorige week bezocht ik de World Press Photo expositie in de Oude Kerk in Amsterdam. Ik was vergeten welke foto ook weer had gewonnen dus liet me verrassen. Maar toen ik de winnende foto zag
Zien de tranen van iemand die huilt om een groot verlies er hetzelfde uit als een traan als gevolg van het snijden van een ui? Ja, van buiten wel ja. Maar zijn ze qua structuur
Een paar maanden terug koos straatfotograaf Alex Webb 8 van mijn foto’s uit. Die vormden samen mijn eindserie van de workshop die ik in Rome bij hem volgde. Maar nu ik met een frisse blik
Eind jaren zestig startte Gerhard Steidl een nondescript uitgeverijtje in zijn geboorteplaats Göttingen, Duitsland. Vijftig jaar later zit hij daar nog steeds hetzelfde te doen: hij geeft zo’n 200 verschillende boeken uit per jaar, voornamelijk
Oeps. Ik had mezelf voorgenomen om iedere twee maanden een serie te maken in de geest van een bepaalde fotograaf. Helemaal volgens plan loopt het niet. Ik ben namelijk simultaan bezig, oftewel, ik stap tegelijkertijd
Afgelopen week bezocht ik Fotofestival Naarden. Dat lieflijke vestingstadje wordt gedurende een maand omgetoverd tot een fotografisch walhalla. Het leverde (voor mij) de ontdekking op van drie interessante fotografen. En voor één foto bleef ik heel lang
Nou, ik ben overstag. Ik heb een paar weken terug een Instagram-account aangemaakt. Tegen niemand gezegd natuurlijk, eerst maar eens kijken of ik er enig nut in zag. En dat zie ik. Hieronder som ik
Het is toch altijd weer ontnuchterend wanneer je een fotoboek doorbladert dat de cumulatie is van 40 jaar werk. Veertig jaar reizen en fotograferen en dan heb je een goed fotoboek. Dán pas! Het resultaat is
Dit is weer een treffend voorbeeld van ‘een foto liegt de waarheid’. En wat voor één. Wat blijkt: de meeste wildlife foto’s zijn helemaal niet gemaakt in het wild. Sterker nog, ze zijn gewoon in scène gezet,
Misschien graasde er honderdduizend jaar geleden wel een dinosaurus precies op de plek waar jij nu zit. Of kwam daar 80 jaar geleden iemand om het leven door een onfortuinlijke val. En wat zou er
Stel: je mocht met je huidig fotografisch inzicht terug naar een tijdstip in je verleden om het nog eens vast te leggen. Wat zou je kiezen? Ik zou teruggaan naar een kopermijn in Zweden die
Ik heb weer wat lees- en kijkvoer verzameld dat het niet heeft gehaald tot een artikel. Maar wat toch de moeite waard is om te delen. Hierbij een jaarverslag van het Fotomuseum, een fascinerende reclame
Er is niet één recept voor de beste workflow. Maar wat wél helpt, is kijken hoe anderen het doen. Inmiddels heb ik heel wat truukjes van andere fotografen ‘gejat’. Daarom nu eens een kijkje in
Het is een bizarre tegenstelling: volledige keuzevrijheid in wat je wilt eten, maar daarna ga je wel dood. Wat kies je dan? Heb je uberhaupt wel trek, wetende dat die maaltijd niet eens meer zal
Fotografie is hip, getuige het groeiend aantal fotofestivals. Niet alleen hier, ook elders. Maar wat zijn de verschillen tussen al die festivals? Ik bezocht er inmiddels een aantal en heb over allemaal natuurlijk een mening.
Nintendo introduceerde in 1998 een gadget bij de Gameboy: een kleine camera waarmee je digitale foto’s kon maken. Het was eigenlijk een selfie camera avant la lettre. Maar van een afstandje is het net een pixelsoep,
Het begon met een toevallig cafébezoek aan de Reeperbahn in Hamburg, een straat van lichte zeden en ander mannelijk vertier. De camera van Petersen lag op tafel omdat hij even danste met een vrouw. Bij terugkomst
De titel van dit 60 pagina’s tellende e-book zou net zo goed van een reclamefolder voor schoenen kunnen zijn: wear good shoes. Maar het gaat over fotografie. En over dat je verdomde veel moet lopen
In de jaren tachtig woedde er in Palermo een machtstrijd tussen rivaliserende maffiafamilies. Letizia Battaglia fotografeerde de bloederige gevolgen daarvan. Meestal waren de lijken nog warm als zij aankwam om de scène vast te leggen.