Het werk van Martin Essl stond al een tijdlang op mijn moet ik misschien eens over schrijven lijst. Telkens kwam ik zijn werk tegen, op blogs, op Unseen. En steeds bleef mijn oog langer hangen dan gebruikelijk. Maar mijn hersens snapten niet waarom. De foto’s vertelden me zo weinig. Wat viel er dan over te schrijven?
Misschien wel niets, bedacht ik me ineens. Misschien is dit dan werk dat geen uitleg behoeft. Puur visueel voedsel. Soms een suggestie van een verhaal, maar meestentijds gewoon een verhaal over kleuren en vormen.
Maar toch. Wie ís die Martin Essl, waarom maakte hij dat boek Le Château Rouge N. 1? En voor ik het wist had ik toch weer wat tekst bij elkaar geschreven. Maar dit keer wel helemaal onderaan de beeldenwaterval. Want zijn foto’s moet je los zien, los van het geschreven woord.
Wat het is
Allereerst, de naam van het boek. Het startpunt voor de serie vormt Chateau Rouge N. 1, een metrostation in Parijs. De mysterieuze naam past volgens hem perfect bij de fotoserie, die eigenlijk net zo onlogisch is als een ondergronds metrostation dat Rood Kasteel N. 1 heet. Wat volgt is een visuele reis zonder enige narratief. Essl weet de essentie daarvan raak te verwoorden:
Journeying, exploring, constantly being on the move is a quality that is reflected in the totality of these pictures.
In an effort to exhaust the possibilities of photographic depiction and reception, different sequences of seeing are developed. Going against chronology and the kind of narrative logic that can be found, for example, in a photographic diary. Spillage and dreams are at the heart of this work.
Smartphone als schetsboek
Martin Essl werkte drie jaar lang aan de serie. Hoewel Essl alles met een ‘echte’ camera heeft gefotografeerd, gebruikte hij zijn smartphone zo mogelijk nog vaker. Alle ideeën voor plaatsen, lichtinvallen, kleurencombinaties die hij tegenkwam, legde hij vast met zijn smartphone. De foto’s daarin vormen voor hem een visueel geheugen van wat hij wil fotograferen. Waarna hij op een later moment terug komt om de definitieve foto te maken.
I enjoy taking those fragments and details of real life and translating them in my personal visual language. Photography allows me to rethink everyday life.
De favoriete foto van Martin Essl
In een interview werd hem gevraagd naar zijn favoriete foto uit het boek. Dat blijkt een beeld te zijn van een boodschappentas met daarin een ananas. Maar verdomd, het is inderdaad een prachtbeeld. Een kleurenpallet dat perfect in elkaar valt.
The line between real life and fiction is quiet blurred in this image. I love the colors and the light, especially the shadow of my wife Agathe coming out of the right edge. When I look at it I always get literally roped into the picture.
Bekijk Le Château Rouge N. 1
Nieuwsgierig naar het volledige boek? Hieronder bladert iemand het rustig voor je door.
Fotografenspoor
Spreekt deze fotoserie je aan? Kijk dan ook eens naar het werk van Jared Krause. Hij combineert telkens twee volstrekt ongerelateerde foto’s waarin enkel de kleuren met elkaar ‘praten’. Ook Mathieu Venot heeft een kleurrijke perceptie, en dat is wonderlijk als je bedenkt dat hij zijn werk maakt in de grauwe Franse kuststad Brest.