Hoe leer je beter kijken naar foto’s? Door veel te kijken naar het werk van fotografen. En dan het liefst in de volgorde zoals de fotograaf die had bedacht, meestal vormgegeven middels een fotoboek. Je kunt een omvangrijke fotoboekenverzameling starten. Of je kunt voor je laten bladeren, gewoon gratis, op internet.
Over 3 fotoboeken op internet
Ook in het huidige digitale tijdperk voert het fotoboek nog steeds de boventoon. Want het omslaan van papier zorgt voor de juiste cadans waarin je langzaam voor je uit kunt peinzen en je wordt gedwongen om een bepaalde volgordelijkheid aan te houden. En dus bezit ik inmiddels flink wat fotoboeken.
© Kronkeling
Maar het is niet erg realistisch om álles wat ik interessant vind, te kopen. Gelukkig bestaat ook daarvoor een oplossing.
Have a Nice Book
Twee enthousiaste Spaanse fotografen voelden zich geroepen om hun fotoboeken te delen met de wereld onder de titel Have a Nice Book. Ze bladeren belangeloos en in een rustig tempo door hele fotoboeken, pagina voor pagina. Inmiddels telt hun verzameling 305 boeken, en deze groeit nog gestaag.
Naast flink wat Spaanse fotografen wordt hun verzameling steeds internationaler. Enige minpunt is hun veelal wanstaltige muziekkeuze bij de fotoboeken. Een welgemeend advies daarom om je geluid uit te zetten…
Om alvast warm te draaien hierbij een drietal fotoboeken uit verschillende genres en tijdperken:
1. De klassieker: Diane Arbus // An aperture Monograph
Arbus was een Amerikaanse fotografe die wereldberoemd werd met zwart-witportretten van mensen aan de rafelranden van de maatschappij.
2. De hedendaagse held: Martin Parr // The last resort
De fotograaf die onze consumptiedrift weet te vangen in hilarische doch schrijnende foto’s van een (voornamelijk Brits) volk op drift.
3. De nieuweling: Daniell Everett // Throughout the universe in perpetuity
Een fotograaf die ik ben tegengekomen dankzij Have a Nice Book. Everett fotografeert de non-descripte plekken met veel gevoel voor geometrie.
Kijk!
Bekijk deze boeken en die van andere fotografen! Je beweert immers ook niet dat je een schrijver kent omdat gedurende je leven eens wat losse pagina’s uit zijn of haar oeuvre hebt gelezen. Nee, van een schrijver lees je een boek, en van een fotograaf… lees je de foto’s uit zijn boek.